Spotkania z ciekawymi twórcami należą już do tradycji muzeum. Dyrektor placówki Łukasz Kwietnicki, przywitał dyrektor Wydziału Kultury, Urzędu Marszałkowskiego Województwa Dolnośląskiego we Wrocławiu Julitę Zaprucką, członków ze Stowarzyszenia W Cieniu Lipy Czarnoleskiej i licznie przybyłych gości z Niemiec i Polski, następnie oddał głos prelegentom: poetce Alfredzie Dziedzic, Olafowi Kühl pisarzowi i tłumaczowi oraz Janowi Hałuszko, organizatorowi wielu inicjatyw na rzecz wsparcia i promocji Muzeum G. Hauptmanna.
W klimat spotkania z poezją i sztuką wprowadziła Danuta Mysłek, opowiadając o jedenastoletniej działalności Stowarzyszenia W Cieniu Lipy Czarnoleskiej, które wydało w tym czasie ponad 100 almanachów i tomików poetyckich, jak również w dniach 2–4 października zorganizowało Integracyjne Warsztaty Literackie w borowickim Ośrodku Wczasowym „Hottur” pod hasłem „terapia literackim tworzeniem”.
Izabela Rochnowska przybliżyła postać poetki Alfredy Dziedzic, której zainteresowania i pasja podróżnicza zaowocowały tomikiem „Moje impresje - nie tylko zza oceanu”: wiersze czytały autorka i Urszula Musielak. W tomiku znajduje się również tekst córki Alfredy - Iwony Dziedzic-Dunne, która razem z rodziną od wielu lat prowadzi akcję charytatywną w Południowej Afryce. Obecna na spotkaniu autorka podzieliła się doświadczeniami w pracy z młodzieżą w eSibonisweni.
Następnym punktem programu była prelekcja „Obcość zagrożeniem czy wzbogaceniem? Wybrane przykłady z literatury” niemieckiego pisarza i tłumacza Olafa Kühla, laureata nagrody im. Karla Dedeciusa. Pisarz odniósł się do obecnej sytuacji politycznej, podkreślając pewien paradoks, że „strach przed obcym jest tym większy, im mniej o nim wiemy. Widać to szczególnie w krajach byłej NRD, gdzie nie widać na ulicach żadnego uchodźcy, i gdzie wielu ludzi głosowało na AfD”.
Tłumacz z literatury rosyjskiej i ukraińskiej, niemieckiemu czytelnikowi przybliżył już dorobek takich pisarzy polskich jak m.in. Witold Gombrowicz, Dorota Masłowska czy ostatnio Stefan Twardoch, którego powieść „Król” właśnie oddał do druku. Zdradził również swoje problemy translatorskie nad przekładem poprzedniej powieści St. Twardocha „Drach”, w której występują dialogi pisane w dialekcie górnośląskim. Mimo wielu zapożyczeń niemieckich język ten jest bliższy jednak polskiemu. Dialogi przełożył więc na dialekt dolnośląski, którym posługiwano się na tym obszarze Śląska do roku 1945, wzorem był dla niego Gerhart Hauptmann i jego dramat „Tkacze”, napisany początkowo w dialekcie, a dopiero później przepisany na wysokoniemiecki.
Otwarcie wernisażu wystawy Adama Czekańskiego pt. „Logika spontaniczna” było zakończeniem Dni Europy. Jan Hałuszka, zamieszkały w Berlinie przyjaciel Muzeum, kolekcjoner, mecenas sztuki i darczyńca przybliżył sylwetkę nieobecnego artysty. Adam Czekański oprócz malarstwa, rysunku, tworzy instalację, jest twórcą teorii „logika spontaniczna”, opierającej się na eksperymencie zderzania lub próby połączenia dwóch odrębnych nurtów w sztuce abstrakcji geometrycznej z ekspresjonizmem abstrakcyjnym. Prace malarskie można oglądać do 26 listopada br.
