Nieskazitelna czystość, miły zapach, kwiatki i ciepło witają podróżnych, którzy wchodzą do holu wyremontowanej stacji. Ale im dalej – tym gorzej. Przejście podziemne zalewa woda, odpadają płytki, a na peronach stoją zrujnowane byłe kioski spożywcze, na które kapie deszczówka z nieszczelnych wiat.
Zakończył się pierwszy etap remontu wnętrza dworca Jelenia Góra Główna. Stacja robi europejskie wrażenie: jest bardzo czysto, kolorowo i schludnie. Wszystkich wita panoramiczne zdjęcie Karkonoszy, barwny kiosk z prasą i upominkami i nowe krzesła, na których można w miarę wygodnie siedzieć. Odnowiono też przejście na perony.
Do renowacji pozostaje jeszcze główna część dworca, gdzie przed remontem była informacja PKP oraz wisiał rozkład jazdy. Część wnętrza stacji wyodrębniono na potrzeby dzierżawcy, który ma zagospodarować tę powierzchnię. Na co? Wciąż nie wiadomo. Remont wnętrza zbudowanego w 1886 roku budynku dworca kosztował ponad milion złotych. Ekipy remontowe odświeżyły też zaplecze służbowe stacji.
Niestety, zabrakło środków na doprowadzenie do porządku pozostałej części stacji. W coraz gorszym stanie jest przejście podziemne zbudowane w 1906 roku. Odpadające kafle zdradzają, że pochodzą z firmy niejakiego Kaufmanna z Niedersedlitz (dzielnica Drezna). Są bardzo solidne. Nie wytarły się zbytnio, mimo że przeszły po nich bodaj miliony stóp, w tym także tych, którzy w 1945 roku zaczęli polski rozdział w dziejach naszego miasta.
Do wszystkiego przyczynia się niedrożna instalacja odwadniająca i przeciekające wiaty. Deszczówka zalewa bezpośrednio schody do przejścia i tworzy kałuże, bo których brodzą podróżni. Spore szkody przez to powstają także na peronach. A kioski, w których kiedyś sprzedawano kanapki i napoje na drogę, straszą pustką. O ich dawnym przeznaczeniu świadczą jedynie szyldy.
Kiedy znajdą się pieniądze na zmodernizowanie tej części jeleniogórskiego dworca? To wielka niewiadoma.
