Jeszcze jeden pochodzący z Jeleniej Góry aktor młodego pokolenia rozpoczął swoją wędrówkę filmową. Igor Obłoza, bo o nim mowa, gra w entuzjastycznie przyjętym przez widownię filmie Jacka Borcucha „Wszystko, co kocham”, który właśnie gości na ekranie kina Grand.
22-letni Igor Obłoza jest dopiero na początku swojej drogi aktorskiej. Jego ojca Waldemara Obłozę znają dobrze jeleniogórscy teatromani. Bowiem, zaraz po ukończeniu wrocławskiej Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej, w latach 1985-87 i 1990-93, stworzył wiele ciekawych ról scenicznych na deskach Teatru im. Norwida.
Poza tym aktor jest powszechnie znany w kraju z roli Romana Hoffera w serialu TVN „Na Wspólnej”. To właśnie Waldemar Obłoza zachęcał swego nieśmiałego syna Igora do wyboru zawodu aktora. A do egzaminów na studia pomogła przygotować m.in. Irmina Babińska. Początkowo miał zdawać na uczelnię ukończoną przez ojca, lecz ostatecznie dostał się za pierwszym razem do Akademii Teatralnej w Warszawie, gdzie obecnie jest na trzecim roku.
Energiczny i młody Igor Obłoza ma już za sobą udany debiut sceniczny w warszawskim Teatrze Rozmaitości. Rok temu wystąpił po raz pierwszy na scenie w głośnym spektaklu na podstawie twórczości filmowej Piera Paola Pasoliniego „T.E.O.R.E.M.A.T.” w reż. Grzegorza Jarzyny u boku tak uznanych i popularnych artystów jak Jan Englert, Danuta Stenka, Jadwiga Jankowska-Cieślak czy Rafał Maćkowiak.
Następnie, dobrze zapowiadający się Igor Obłoza został zaangażowany przez reżysera Jacka Borcucha do drugoplanowej roli wzorowanej na autentycznej postaci wrażliwego 18-letniego buntownika „Diabła” w filmie „Wszystko, co kocham”. Jest to opowieść o grupie nastolatków z czasów stanu wojennego. Na ekranie Igor Obłoza wraz z Mateuszem Kościukiewiczem, Jakubem Gierszałem i Mateuszem Banasiukiem również śpiewa utwór „Nie chcę jeszcze umierać” z repertuaru punk rockowej grupy WC (Wyidealizowana Ciemność).
Film „Wszystko, co kocham”, prócz tego, że zbiera znakomite recenzje, został już uhonorowany kilkoma nagrodami filmowymi, m.in. Złotym Klakierem, nagrodą Radia Gdańsk, na XXXIV Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni dla reżysera najdłużej oklaskiwanego filmu. Obraz zakwalifikował się także do konkursu w kategorii World Cinema Narrative Competition na Sundance Film Festival, największy coroczny festiwal filmów niezależnych w Stanach Zjednoczonych.
