Wczoraj (12.12) w Karkonoskiej Państwowej Szkoły Wyższej w Jeleniej Górze odbyła się gala wręczenia II Karkonoskiej Nagrody Literackiej.
Karkonoską Nagrodę Literacką przyznaje w cyklu dwuletnim Stowarzyszenie Pielęgnowania Kultury i Sztuki Śląska (VSK) przy wsparciu Saksońskiego Ministerstwa Spraw Wewnętrznych, Karkonoskiej Państwowej Szkoły Wyższej w Jeleniej Górze oraz Muzeum Karkonoskiego. Patronat nad Nagrodą objęli Marszałek Województwa Dolnośląskiego i i Premier Wolnego Państwa Saksonii . Wyróżnienie to ma na celu uhonorowanie twórców indywidualnych, organizacji i instytucji za wybitne osiągnięcia na polu literatury i kultury Śląska, które odznaczają się szczególną wymową humanitarną i służą duchowi porozumienia.
W skład jury konkursu wchodzą: dr Jens Baumann (Ministerstwo Spraw Zagranicznych Saksonii, Drezno),dr Magdalena Gebala (Niemieckie Forum Kultury Europy Środkowej i Wschodniej), Sven-Alexis Fischer (Członek Zarządu Stowarzyszenia Pielęgnowania Kultury i Sztuki Śląska), prof. dr Lucjan Puchalski (Uniwersytet Wrocławski), Christopher Schmidt-Münzberg (przewodniczący VSK) i dr Józef Zaprucki (Karkonoska Państwowa Szkoła Wyższa w Jeleniej Górze). Gremium to zdecydowało, że nagroda główna w wysokości 3000 euro została przyznana w tym roku pisarce Joannie Bator. Nagrody specjalne w wysokości 1.000 euro otrzymali pisarka Małgorzata Lutowska i pisarz, tłumacz oraz wydawca Marcin Wawrzyńczak.
Każda nagroda jest wielką przyjemnością, a szczególnie te, które wiążą się z regionem, który jest bardzo bliski mojemu sercu i pojawia się w mojej prozie - mówi Joanna Bator. - Ten kawałek Polski to moja literacka matczyzna. Miejsce, gdzie wraca się w myślach i twórczości artystycznej. Bo nie ma pełni człowieczeństwa bez zrozumienia swojego początku. Karkonosze to moje pierwsze góry, gdzie jeździłam się włóczyć gdy byłam nastolatką i studentką. Takie miejsce wiecznych powrotów.
Joanna Bator urodziła się w 1968. To pisarka, antropolożka kultury i podróżniczka, laureatka Nagrody Literackiej Nike za powieść "Ciemno, prawie noc"(2012), Nagrody im. Beaty Pawlak, Nagrody Literackiej im. Hermana Hessego, Nagrody Literackiej im. Stefana Heima, Nagrody Literackiej Usdomer, szwajcarskiej Spycher Literaturpreis. Autorka bestsellerów tłumaczonych na wiele języków. Pochodzi z Wałbrzycha, najchętniej umieszcza akcję swoich powieści na Dolnym Śląsku. Mieszka w Podkowie Leśnej.
Felietonistka „Gazety Wyborczej” i „Pani”; publikowała w: „Bluszczu”, „Czasie Kultury”, „Kulturze i Społeczeństwie”, „Twórczości”, „Tygodniku Powszechnym”. Autorka prac naukowych, esejów, powieści i opowiadań. Na liście jej publikacji znajdują się między innymi powieści: „Kobieta”, „Japoński wachlarz”, „Piaskowa Góra”, „Warszawa”, "Chmurdalia", "Japoński wachlarz. Powroty", "Warszawa", "Ciemno, prawie noc", "Rekin z parku Yoyogi", "Wyspa Łza", "Rok królika", "Purezento", "Gorzko, gorzko".
Małgorzata Lutowska jest przewodniczką sudecką, pracowała jako nauczycielka języka niemieckiego. Autorka "Powierzonego klucza", "Dla siebie znalezioną ścieżką" - powieści o tematyce związanej z Dolnym Śląskiem, która została uhonorowana nagrodą Marszałka Województwa Dolnośląskiego oraz "Skarbów drzewa".
Marcin Wawrzyńczak urodził się w 1968 roku w Warszawie, z zawodu tłumacz języka angielskiego. W Górach Izerskich mieszka od 2009. Autor książki „Michelsbaude”, fanzinu Eternal Torment (1985 - 1988), blogów Soulside Story (2005 - 2009) i Najstarsze Drzewa (od 2009). Założyciel wydawnictwa „Wielka Izera”. Jego hobby to fotografia, wędrówki po górach i aikido.
