Film „Polak w szafie” z 2006 roku dotyczący żywotności przesądu o tzw. mordzie rytualnym. W katedrze sandomierskiej i tamtejszym kościele św. Pawła znajdują się XVIII-wieczne obrazy Karola de PrĂŞvot przedstawiające Żydów dokonujących tzw. mordu rytualnego. Film Żmijewskiego jest zapisem dyskusji grupy badaczy i podjętej przez nich „pracy z obrazem”, pokazuje działania warsztatowe prowadzone przez artystę i studentów w Centrum Sztuki Współczesnej w Warszawie.
Film "Oni" natomiast z 2005 roku (prezentowany na festiwalu Documenta w Kassel) jest paradokumentem o warsztatach dla czterech zantagonizowanych grup, dla działaczy organizacji skupionych wokół Radia Maryja, narodowej prawicy, członków ugrupowań młodej lewicy oraz członków mniejszości żydowskiej. Żmijewski zaproponował im grę, w której przełamane mają zostać dotychczasowe uprzedzenia, a język znaków plastycznych ma otworzyć drogę do konstruktywnego dialogu.
Artur Żmijewski to rzeźbiarz z wykształcenia, absolwent Pracowni Rzeźby Grzegorza Kowalskiego ASP w Warszawie. W swojej twórczości, głównie filmowej, podejmuje problematykę społecznie zaangażowaną. Jest autorem filmów, m.in.: „Lekcja śpiewu”, „Berek”, „Na spacer”, „Oko za Oko”, „Nasz śpiewnik”, „Wybory.pl”, „Demokracje”, „Katastrofa”. Wydał w formie książkowej zbiór wywiadów z artystami pt. „Drżące ciała”. Jest redaktorem artystycznym wydawnictwa Krytyka Polityczna, współpracuje z Galerią Foksal, aktualnie jest kuratorem Biennale Sztuki Współczesnej w Berlinie.