Kleszcze lubią wilgotne lasy (mieszane l liściaste), ale spotkać je możemy dosłownie wszędzie, gdzie występuje roślinność. Głodny pajęczak nie ma siły wspiąć się na drzewo, dlatego czai się na swoje ofiary w wysokich trawach, krzewach oraz nisko wiszących liściach młodych drzew. Więcej kleszczy będzie przy leśnych ścieżkach, na skraju lasu czy łąki, a więc tam, gdzie mogą spotkać żywiciela (człowieka, zwierzę).
Ślepe kleszcze wyposażone są w tzw. organ Hallera, dzięki któremu wyczuwają temperaturę, drgania podłoża i dwutlenek węgla wydychany przez hipotetyczne ofiary. Ten czuły organ znajduje się w pierwszej parze odnóży pajęczaka.
Wbitego w skórę kleszcza w żadnym wypadku nie wolno smarować tłuszczem, alkoholem, podpalać ani ściskać palcami! Takie metody spowodują sytuację stresową dla pajęczaka i może zwymiotować swoją treść pokarmową do naszego organizmu razem z groźnymi dla naszego zdrowia zarazkami. Aby pozbyć się kleszcza należy zdecydowanym ruchem go wyciągnąć - przy użyciu np. pęsety lub specjalnym przyrządem do ich usuwania dostępnym w aptekach, sklepach zoologicznych czy lecznicach weterynaryjnych. Ranę po wbitym kleszczu należy zdezynfekować.
Źródło: Regionalna Dyrekcja Lasów Państwowych we Wrocławiu