Częściowo przeszklona przybudówka zaplecza Teatru Zdrojowego w Cieplicach to jeden z elementów modernizacji obiektu zaplanowanej na najbliższe dwa lata. Teatr ma gruntownie zmienić swoje oblicze.
O rozbudowie i unowocześnieniu placówki myśli się już od kilku lat, od kiedy klasycystyczny budynek jest główną siedzibą Sceny Animacji Teatru Jeleniogórskiego im. Norwida.
Przy okazji jest to jeden z najstarszych zachowanych zabytkowych teatrów uzdrowiskowych na Dolnym Śląsku.
W 2004 roku minister zdrowia wydał zgodę na modernizację. Konieczne to było, ponieważ teatr znajduje się w najbliższej strefie ochrony uzdrowiskowej. W tym roku rada miejska przyjęła budżet, w którym wygospodarowano pieniądze na remont i rozbudowę tego zabytku.
Teatr nie zmieni swojej zabytkowej fasady, która będzie odrestaurowana. Zostanie przebudowana scena, która nie spełnia dzisiejszych norm. Najważniejszym elementem remontu będzie budowa zaplecza teatru, częściowo przeszklonego.
– Powstaną tam kasy biletowe, foyer, garderoby dla aktorów, magazyny dla dekoracji oraz toalety dla publiczności – wylicza Bogdan Nauka, dyrektor Teatru Jeleniogórskiego. Będzie także kawiarenka.
Teraz w obiekcie nie ma ani toalet dla widzów, ani magazynów, w których można by składować dekoracje. Aktorzy narzekają na brak komfortu do pracy i stałego zaplecza.
Dyrekcja teatru już ma projekt i zgodę konserwatora zabytków. Rozbudowa i remont mają trwać sukcesywnie dwa lata. Początek prac jest przewidziany jeszcze na ten rok.
<b> Odrobina historii </b>
Dworsko-uzdrowiskowy teatr w parku jest najstarszym i jednym z nielicznych, zachowanych na Dolnym Śląsku zabytkowych teatrów.
Zbudowany w latach 1835 1836 z inicjatywy Johanna Nepomucena Schaffgotscha i kontynuowanej przez kolejnych potomków hrabiego: Leopolda Gotharda i Christiana Leopolda. Reprezentuje romantyczną odmianę klasycyzmu, inspirowanego dziełami Schinkla.
Autorem projektu był architekt z Legnicy, Albert Tollberg. Wzorcem budowli cieplickiej był projektowany przez Schinkla teatr w Berlinie.
Początkowo budynek funkcjonował jako teatr dworski, od 1840 przeznaczony był dla szerszego kręgu elitarnej publiczności. W 1880 roku przebudowano teatru, nadbudowanie trzeciego piętra, wprowadzenie płaskiego dachu.
Z inicjatywy Fryderyka Schaffgotscha w latach 1890 1918 przeprowadzono remont i konserwację teatru. Po 1945 r. na ścianach pomieszczeń powstały dekoracje malarskie bez stylistycznego powiązania z wystrojem teatru – podaje Studium historyczne Jeleniej Góry.
