W programie: Camille Saint-Saëns – I Koncert wiolonczelowy a-moll op. 33, Max Bruch – Kol Nidrei oraz Cesar Franck – Symfonia d-moll.
Marek Pijarowski podczas nauki w Liceum Muzycznym opanował grę na kilku instrumentach, w tym m.in. fortepian (jako główny), skrzypce, obój i organy. Studia dyrygenckie (dyplom z wyróżnieniem) odbył we wrocławskiej Akademii Muzycznej u Tadeusza Strugały i uzupełniał je w latach 1971–73 na Międzynarodowych Kursach Muzycznych w Weimarze, pracując pod kierunkiem Arvida Jansonsa. W roku 1977 uzyskał stypendium rządu austriackiego i przez 9 miesięcy przebywał w Wiedniu, doskonaląc swoje umiejętności u Carla Oesterreichera w słynnej Hochschule für Musik und Darstellende Kunst. W tym czasie miał okazję bezpośrednio zetknąć się ze sztuką dyrygencką takich mistrzów batuty jak, Karajan, Bernstein, Mehta, Solti czy Abbado. Pracę etatową rozpoczął w 1974 jako asystent dyrygenta Filharmonii Wrocławskiej. W tym samym roku w grudniu wziął udział w Ogólnopolskim Konkursie Dyrygenckim w Katowicach, na którym (będąc najmłodszym uczestnikiem) zdobył I nagrodę oraz specjalna nagrodę orkiestry Filharmonii Śląskiej. Sukces ten zaowocował licznymi zaproszeniami, m.in. do Filharmonii Narodowej i WOSPR-u. Ponad 30 lat nieprzerwanie prowadzi ożywioną działalność dyrygencką koncertując ze wszystkimi orkiestrami filharmonicznymi i radiowymi w Polsce. Był stałym dyrygentem Eastern Music Festival w Greensboro w USA. Współpracuje z Orkiestrą Prezydencką w Ankarze oraz Texas Music Festival w Houston. Dyrygował w większości krajów europejskich oraz w Egipcie, Izraelu, Kanadzie, Chinach, USA, Meksyku i Korei Płd. W latach 1980–2000 pełnił funkcję dyrektora artystycznego Festiwalu Polskiej Muzyki Współczesnej we Wrocławiu. W latach 1986–87 był dyrektorem artystycznym Międzynarodowego Festiwalu Chopinowskiego w Dusznikach. Od lat związany jest z Akademia Muzyczną im. Karola Lipińskiego we Wrocławiu (pełnił tu funkcję prorektora), w której prowadzi klasę dyrygentury. Od października 2006 r. jest na stanowisku profesora dyrygentury w warszawskim Uniwersytecie Muzycznym Fryderyka Chopina. Minister Nauki i Szkolnictwa Wyższego powierzył mu funkcje krajowego eksperta przy opracowaniu standardów dotyczących programu studiów dyrygenckich. W 1997 r. z rąk Prezydenta RP otrzymał tytuł profesora sztuki muzycznej. Odznaczony m.in. Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski oraz Orderem Gloria Artis.
Roman Samostrokov (ur. 1977r. we Lwowie w rodzinie profesjonalnych muzyków) w wieku 6. lat rozpoczął naukę gry na wiolonczeli w Szkole Talentów we Lwowie w klasie prof. E. E. Szpitzera. W latach 1994-99 kontynuował naukę gry na Akademii Muzycznej we Lwowie. Za wybitne osiągnięcia uzyskał stypendia Mera Miasta Lwów, Prezydenta Ukrainy oraz Maurice Rubeli w Genewie (Szwajcaria), gdzie w latach 1996-99 studiował na Akademii Muzyki w mieście Neuachatel pod kierunkiem prof. L. Aeshlimana (ucznia Pierre Furniera). Jest laureatem konkursu wiolonczelowego Republiki Ukrainy (II nagroda), Międzynarodowego Konkursu im. S. Prokofiewa w Kijowie (I nagroda) oraz Międzynarodowego Konkursu im. Nikołaja Łysenko w Kijowie ( II nagroda ). Występował w wielu krajach Unii Europejskiej m.in.: w Polsce, Czechach, na Węgrzech, w Niemczech, Portugalii, Anglii oraz Izraelu. W Polsce jako solista występował z dyrygentami m.in.:Markiem Pijarowskim, Jerzym Swobodą.W jego repertuarze koncertowym znajdują się koncerty wiolonczelowe Boccheriniego, Haydna, Brahmsa, Prokofiewa, Lalo, Szostakowicza, Elgara, Monna, Bethovena, Schumanna oraz Czajkowskiego. Od roku 2004 jest koncertmistrzem i solistą Orkiestry Symfonicznej Filharmonii Dolnośląskiej w Jeleniej Górze.
