Policjanci nie pomogli upośledzonemu mężczyźnie wrócić do domu.
Zrobili to zgodnie z... prawem
Kazimierz Sobania nie wiedział, jak wrócić do domu z Bolesławca, gdzie zawiozła go policja. Poszedł więc do Żarek Średnich pieszo. Dzień wcześniej został zabrany przez policję na badania psychologiczne do Bolesławca.
Mężczyzna nie miał jednak pieniędzy na bilet powrotny, więc wracał piechotą. Policja tłumaczy, że nie miała obowiązku, po badaniach, odwozić mężczyzny do domu. Wrócił dopiero na drugi dzień o 9.00 rano.
Szedł całe popołudnie i noc. Przeszedł dziesiątki kilometrów. Był głodny i wyczerpany – opowiada Irena, siostra pana Kazimierza.
Problem polega na tym, że pan Kazimierz jest upośledzony umysłowo. – „Jest niesamodzielny i mało zaradny w prowadzeniu własnych spraw. Obniżona sprawność pamięci. Niska zdolność uczenia się. Słownictwo ubogie. Mały zakres wiedzy o otaczającym świecie” – czytamy w opinii psychologicznej na jego temat.
Rodzina mężczyzny ma pretensje do policji, że zostawiła go na pastwę losu i zignorowała ich prośby. – Gdy przyjechała po Kazimierza, brat poinformował o jego stanie. Chciał jechać jako jego opiekun. Usłyszał jednak, że nie ma miejsca w radiowozie.
Obowiązujące przepisy nie nakładają na funkcjonariuszy obowiązku pozostania z doprowadzonym do zakończenia czynności urzędowych związanych z doprowadzeniem – chyba że prokurator postanowi inaczej.
W tym przypadku jednak prokurator nie zarządził takiego obowiązku – mówi Iwona Bartkowiak-Leszczyńska, oficer prasowy zgorzeleckiej policji. Dodaje, że przepisy nie zezwalają na konwojowanie osób (w tym również podczas doprowadzenia) w towarzystwie osób postronnych.
