Jeszcze nie tak dawno temu zniszczone pokrycie dachowe czy spadające odłamki piasku mogły doprowadzić w każdej chwili do nieszczęścia. Obecnie ratusz świeci swoim blaskiem i przyciąga do miasta coraz więcej turystów.
Dzięki pozyskanym środkom na cel odnowy zabytku, głównie z budżetu Unii Europejskiej, ratusz objęty został programem gruntownej renowacji. Łączny koszt renowacji zabytku wyniósł ponad 2, 1 mln zł. Samorządowcom z Lwówka udało pozyskać się na ten cel prawie 400 tys. zł z Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego, a ponad 1.2 mln zł pochodziło z Regionalnego Programu Operacyjnego. Gmina na renowację ratusza wydała niespełna 500 tys. zł ze swojego budżetu.
Zakres prac przeprowadzanych w ratuszu przebiegał kilkoma etapami – Najpierw zajęliśmy się renowacją wieży ratusza i remontem kopuły wraz z kulą. Później odbyły się prace związane z konserwacją piaskowca łącznie z klatką schodową oraz sieni pierwszego piętra ratusza wraz z elewacją – wymienia zastępca burmistrza Lwówka Śląskiego Ireneusz Maciejczyk. - Odtworzyliśmy tynki z epoki renesansu i to przyniosło najlepszy efekt. Następnie trzeba było wymienić instalację elektryczną, zamontować czujniki przeciwpożarowe, wymienić piec na gazowy a w Sali Mieszczańskiej odtworzone zostały historyczne żyrandole.
Szereg prac konserwatorskich polegał między innymi na wzmocnieniu specjalnymi preparatami kamieni wewnątrz i zewnątrz ratusza, kamienie musiały zostać także odsolone. Stare fugi cementowe musiały zostać skute i zastąpione nowymi. Mozolną pracą było dobranie koloru elewacji ratusza tak, aby była dobrym połączeniem z odkrytym piaskowcem.
Wewnątrz zabytku konserwacji poddano zabytkowe płyty nagrobne, które były w bardzo złym stanie technicznym. Fachowcom udało się odrestaurować jedna z najcenniejszych rzeźb na Dolnym Śląsku – płytę nagrobną Agnieszki i Henryka I Jaworskiego, która pochodzi z XIV wieku. Sporo czasu zajęła wymiana zniszczonych tynków wewnętrznych, które musiały zostać na tynki wapienne.
Konserwatorzy mieli przy tych pracach wiele dylematów, ponieważ po zbiciu starej warstwy tynków okazało się, że ceramiczne cegły są w tragicznym stanie a konstrukcja sieni ratusza jest poważnie zagrożona. Na szczęście zdegradowane cegły wymieniono, konstrukcja od strony strychu została ocieplona wełną mineralną.
Prac nie ułatwiał winobluszcz, który otacza ratusz a posadzony został w 1905 roku. Zadanie było bardzo trudne, ponieważ bluszcz z uwagi na swój wiek i bardzo duże średnice trzeba było oddzielić od reszty zabytku na czas remontu. Winobluszcz zawisł na specjalnie podczepionych linach i rusztowaniu aż do czasu zakończenia prac remontowych. Roślina została poddany odpowiedniej przycince i zamocowana jest na specjalnej konstrukcji.
Ostatni etap prac remontowych w lwóweckim ratuszu polegał na wymianie instalacji elektrycznej wraz z instalacją odpowiedniego osprzętu, który jest elektrycznym „sercem” zabytku. W ratuszu zainstalowano także profesjonalny system przeciwpożarowy. Odtworzono też zabytkowe żyrandole.
Wszelkie prace remontowe, które polegały na odrestaurowaniu historycznego ratusza nie służyły tylko poprawie bezpieczeństwa. Dzięki odnowionemu zabytkowi region stal się bardziej atrakcyjny dla turystów a ratusz jest symbolem Lwówka zamieszczanym na folderach.
