Basza Smaku. Saygin Ersin
Przy omawianiu powieści tureckich, wcześniej czy później, trochę podświadomie, wyobraźnia podsuwa a ręka sama posłusznie kreśli słowa, które okazują się być tymi najwłaściwszymi: kolor, zapach, aromat, no i w końcu smak Orientu. W przypadku tej książki nie trzeba usprawiedliwiać się podświadomością, bo smak nie tylko jest w tytule, ale zawładnął niemalże każdą stronicą opowieści – wszak głównym bohaterem jest Kucharz, właśnie przez bardzo duże K, bo to nie jest zwyczajny Kucharz – to Basza Smaku. Jego pragnieniem jest trafić na dwór sułtana, do pałacowych kuchni. Wszystko wskazuje na to, że już tu kiedyś był. To jego dramatyczne dzieje są osnową tej ni to baśni, ni przypowieści. Przed nami ponadczasowa historia o miłości, przyjaźni, samotności, strachu, cierpieniu, niesprawiedliwości, nienawiści i zdradzie, a w tle XVII Turcja ze swoim przepychem, zwyczajami i bezwzględną polityką. Do tego orientalne szczegóły, które działają jak najintensywniejsze przyprawy, no i potrawy opisane w najdrobniejszych detalach. Lepiej mieć coś do zjedzenia pod ręką. A kim jest tytułowa postać? „Basza Smaku był legendą, o której słyszał każdy kucharz, lecz żaden nigdy kogoś takiego nie spotkał. Powiadano, że Basza Smaku posiada idealny zmysł, potrafi rozróżnić i okiełznać każdy, nawet najdrobniejszy posmak. Pojawienie się Baszy było ważne dla kucharzy na całym świecie. Podobno jego moc wpływała na ich biegłość i dodawała kunsztu każdej potrawie wychodzącej spod ich rąk. Pradawne księgi mówiły, że Baszowie Smaku sprowadzali tłuste lata. Nie tylko potrawy, lecz także owoce, warzywa, przyprawy, a nawet mięso nabierały przy nich smaku, a ponadto zbierano najsmaczniejsze i najobfitsze plony. Blask bijący od Baszy padał na pola, ogrody, sady i gospodarstwa, stamtąd zaś na kuchnie, ręce kucharzy i na podniebienia, dając początek nowej erze obfitości, dobrobytu, radości i zdrowia…” Oby Basza Smaku stanął na naszej drodze! Obfitości na Święta! Książka dostępna w zbiorach Książnicy Karkonoskiej. (KH)
Święta dzieci z dachów – Mårten Sandén, Lina Bodén
Troje dzieci ucieka z domu dziecka. Na dworcu w Sztokholmie spotykają bezdomnego, który zapomniał, kim jest. Dzieci dowiadują się, że dzięki nim ma szansę odzyskać pamięć, ale muszą do tego doprowadzić w ciągu dwudziestu czterech dni. Na szczęście do pomocy mają Miriam ze sklepu z antykami oraz dzieci z dachów. To mądra i ciepła opowieść dla dzieci, którym rodzice chcą uświadomić, czym naprawdę są święta spędzone z tymi, których kochamy. Pełna tajemnic opowieść w 24 rozdziałach do czytania w każdy grudniowy wieczór aż do Wigilii! Książka dostępna w zbiorach Książnicy Karkonoskiej. (AJ)
Niebo pod Śnieżką. Joanna Sykat
„Niebo pod Śnieżką” wpisuje się w nurt współczesnej kobiecej prozy psychologicznej i nie odbiega od poziomu światowego. Główną bohaterkę – Kingę, 39 -latkę po rozwodzie, poznajemy w szpitalu psychiatrycznym. Odwiedza w nim chorą matkę Hannę, która niedawno została wdową. Hanna całkowicie wycofała się z życia i według lekarzy uciekła w chorobę. Jedyne co ma do powiedzenia córce to to, że zrobiła to dla niej. Przeszukując zgromadzone w domu dziadków archiwa po rodzicach Kinga znajduje starą fotografię. Na zdjęciu jest jej mama, radosna, pełna życia w bluzce z fiołkiem, a przecież mama nienawidzi fiołków! Do Kingi dociera, że niewiele wie o Hannie, zaczyna szukać śladów przeszłości. Pamiątki prowadzą ją do Kowar, tam spotyka Ocię, która była sąsiadką jej rodziny. Jeszcze niedawno Kinga nie wiedziała, że spędziła kilka lat w Kowarach. Opowieści Oci, drobiazgi, krajobrazy, przedmioty budzą kolejne wspomnienia. Jest jeszcze Maks, przystojny przewodnik po okolicy, który rozbudza w Kindze miłość do nieba pod Śnieżką. Koniec tej historii jest zaskakujący dla wszystkich. Może jedynie Berta, krawcowa z miasteczka wie, co się wydarzyło w Kowarach. Wie, ale nie powie, bo Kinga jest dla niej przykrym wspomnieniem. Niezwykle wciągająca fabuła, kobiecy język, obrazy pełne barw i karkonoskie piękno. Lektura na jeden wieczór. Książka dostępna w zbiorach Książnicy Karkonoskiej. (JJ)
Simona. Opowieść o niezwyczajnym życiu Simony Kossak – Anna Kamińska; czyta: Kinga Preis
Simona Kossak miała być chłopcem i (po pradziadku Juliuszu, dziadku Wojciechu i ojcu Jerzym) czwartym malarzem w rodzinie. Niestety, urodziła się dziewczynka. Jak się wkrótce okazało, zupełnie pozbawiona talentu plastycznego, jak również talentu literackiego (słynne ciotki: Maria Pawlikowska – Jasnorzewska, Magdalena Samozwaniec, Zofia Kossak- Szczucka). Prawdę mówiąc, nie objawiała żadnych ponadprzeciętnych zdolności. Po maturze panna Kossak nie bardzo wiedziała, co zrobić ze swoim życiem – próbowała swoich sił na egzaminie do Szkoły Teatralnej, zdawała na historię sztuki, dostała się na polonistykę, ale zrezygnowała i poszła do pracy w Instytucie Zootechniki w podkrakowskich Balicach. Ta decyzja okazała się strzałem w dziesiątkę. Simona podjęła studia w Instytucie Biologii UJ, a jako specjalizację wybrała psychologię zwierząt. Po ukończeniu studiów los rzucił ją do Białowieży.
Simona Kossak wychowała się w domu niby pięknym i sztuk wszelakich pełnym, w rzeczywistości - zimnym, pustym bez głębszych uczuć. Obrzydziła sobie ten świat i oddała się w służbę… naturze. Niepokorna, uznawana przez wielu za dziwaczkę. Znalazła swoje miejsce na Ziemi – naturę, las, zwierzęta… Od ludzi stroniła.
Zmarła w wieku 64 lat, ale do końca żyła tak jak chciała, nie zwracając uwagi na opinie innych. Zawsze miała swoje zdanie i umiała postawić na swoim. Polecam tę powieść o niezwyczajnym życiu. Audiobook dostępny w zbiorach Książnicy Karkonoskiej (AS)
