O śmierci Profesora – jak nazywano Go w przewodnickich kręgach – poinformował nas Andrzej Mateusiak z Polskiego Towarzystwa Turystyczno-Krajoznawczego. Teofil Ligenza vel Ozimek zmarł wczoraj (poniedziałek) przeżywszy 97 lat. Pożegnanie Zmarłego odbędzie się w czwartek (23 kwietnia, o godzinie 14) na starym cmentarzu komunalnym przy ulicy Sudeckiej.
List pożegnalny: Teofil Ligenza vel Ozimek in memoriam
Człowiek, który swoje życie poświęcił wychowaniu młodzieży, turystyce i krajoznawstwu. Pedagog, wychowawca kilku pokoleń uczniów i turystów, piechur, społecznik, znamienity krajoznawca, obdarzony doskonałą pamięcią do ostatnich dni. Inicjator popularnych wycieczek niedzielnych dla mieszkańców regionu z cyklu Rajd na Raty”, zapoczątkowanych w roku 1971 we współpracy z tygodnikiem „Nowiny Jeleniogórskie”, obecnie prowadzonych przez Jego następców, ale opracowywanych przez „Profesora”, jak Go nazywali jego wychowankowie. Jeszcze trzy tygodnie przed śmiercią uczestniczył w Zjeździe Sprawozdawczo-Wyborczym Oddziału PTTK „Sudety Zachodnie” w Jeleniej Górze, którego członkiem został w roku 1952, ale członkiem Polskiego Towarzystwa Krajoznawczego był już w roku 1926. Posiadał godność Członka Honorowego PTTK.
Funkcji i uprawnień turystycznych miał w ciągu swojego 96-letniego życia kilkadziesiąt. I to od kierowania Kołem Nauczycielskim PTTK przez funkcje w Zarządzie Oddziału „Sudety Zachodnie”, przez pracę w gremiach wojewódzkich po długoletnie członkowstwo w Komisji Turystyki Pieszej Zarządu Głównego PTTK. Inicjator i organizator ponad 60 obozów wędrownych dla młodzieży i nauczycieli - w tym szkoleniowych, gdzie uczestnicy zdobywali uprawnienia przodownickiej kadry PTTK. Wyszkolił dziesiątki kierowników wycieczek szkolnych i obozów wędrownych. Zweryfikował setki odznak turystyki pieszej.
Honorowy Przodownik Turystyki Pieszej i Górskiej, Instruktor Krajoznawstwa, Instruktor Kształcenia Kadr PTTK, Strażnik Ochrony Przyrody.
Odznaczony Krzyżem Oficerskim Odrodzenia Polski, Złotą Odznaką Zasłużony Działacz Turystyki, Medalem Komisji Edukacji Narodowej, Złotą Honorową Odznaką PTTK. Był także czynnym działaczem Polskiego Towarzystwa Schronisk Młodzieżowych uzyskując tytuł Członka Honorowego PTSM oraz odznaczony Złotą Odznaką PTSM i Złotą Odznaką ZNP.
Jak pisał kiedyś mój kolega ”swoim życiorysem mógłby obdzielić kilka postaci”.
Był wzorem rzetelnego i kompetentnego organizatora przedsięwzięć turystycznych, zwolennikiem „zdrowej” turystyki, kopalnią wiedzy krajoznawczej.
– Będziemy Go pamiętać. Żegnaj „Profesorze”!
Andrzej Mateusiak