Najstarszą częścią dzisiejszych Borowic jest Broniów, osiedle nazywane po wojnie Kolonią Bartosza Głowackiego. Dzisiaj to głównie pozostałości osady, która została zniszczona w wyniku potężnego oberwania chmury.
Współczesny Broniów
Dzisiaj teren starego Broniowa to spokojny zakątek położony wśród wzgórz, z kilkoma gospodarstwami i Ośrodkiem Wczasowym „Łokietek”. Przez wieś biegnie droga prowadząca do wzgórza Warzelnia i Czerwonej Doliny, skąd rozciąga się piękny widok na Śnieżkę, królową Karkonoszy.
Początki Broniowa
Pierwsze dokumenty opisują wieś w Dolinie Czerwonki jako jedną z większych na Pogórzu Karkonoskim, co sugeruje, że była również jedną z najstarszych. Wzmianki o jej istnieniu pochodzą już z 1406 roku, kiedy funkcjonowała pod nazwą Bronysdorf. Wówczas znajdowało się tam kilkanaście gospodarstw i jeden kościół.
Katastrofalne powodzie
W 1412 roku nadeszły w okolicy katastrofalne powodzie, które zniszczyły Broniów i Czerwoną Dolinę. Mieszkańcy przenieśli się głównie do Miłkowa, sąsiedniej Sosnówki oraz Płóczek w Karpaczu.
Młyn wodny Schaffgotschów
W Dolinie Czerwonki znajdował się młyn wodny należący do Schaffgotschów, ponieważ te ziemie przynależały do Podgórzyna. Z czasem, po powstaniu Borowic, wieś została przyłączona do nowo powstałej osady, stając się jej częścią.
Przez wiele lat Broniów funkcjonował pod różnymi nazwami, takimi jak Bronysdor, Braunsdorferhäuser, Bronsdorf, Kolonia Bartosza, Uniejowice, Bronów oraz Broniów.
