W tym momencie główny problem lawinowy jest związany ze spadkiem temperatury znacznie poniżej zera w szczytowych partiach połączonym z opadem świeżego śniegu, który jest transportowany przez wiatr. Śnieg, który spadł powyżej 1100 m n.p.m. na stronach zawietrznych jest odkładany w niewielkie depozyty słabiej związane ze starym śniegiem. Pokrywa śnieżna wynosi od 0 do 40 cm.
Niewielkie zagrożenie lawinowe występuje na bardzo stromych zboczach stron zawietrznych głównie w kotłach, niszach, żlebach i jarach, a także pod przełamaniami terenu i niektórych zboczach powyżej górnej granicy lasu. Wyzwolenie lawiny jest na ogół możliwe jedynie przy dużym obciążeniu dodatkowym w nielicznych miejscach na bardzo stromych lub ekstremalnych stokach. Możliwe jest samoistne schodzenie małych i średnich lawin.
Ratownicy górscy zalecają szczególną ostrożność na stokach o nachyleniu większym niż 40 stopni lub w miejscach szczególnie niekorzystnych ze względu na rzeźbę terenu i bliskość grzbietu.
