Jelenia Góra: „Grzech przemilczenia” w cieplickiej bibliotece
Aktualizacja: 10:11
Autor: org
Zbigniew Niedźwiecki Ravicz, wrocławski pisarz, autor 10 książek o tematyce społecznej. Debiut w 2000 roku. Za motto przewodnie jego twórczości mogą posłużyć słowa z powieści, Grzech przemilczenia: „ Nikomu nie wolno spojrzeć krzywdzie w oczy i spokojnie zasnąć”. W książce tej porusza trudne tematy społeczno-obyczajowe, takie jak przemoc w rodzinie, zakładach poprawczych i więzieniach. Powieść ma charakter dydaktyczny, ukazując dokąd prowadzi balansowanie na granicy norm społecznych. W tym sensie książka skierowana jest do młodzieży – główny bohater jest siedemnastolatkiem. Ale powieść ma także inne przeslanie: wszyscy powinniśmy walczyć o to, by każde dziecko w tym kraju miało takie dzieciństwo, na jakie zasługuje – szczęśliwe!
Książka powinna dotrzeć do szerokich mas odbiorców – w tym przede wszystkim do młodzieży, rodziców, nauczycieli i wychowawców. Tematyka powieści może, a nawet powinna stanowić przyczynek do dyskusji nad patologiami społecznymi, a w szczególności przemocą w rodzinie i co się z tym wiąże – walką o prawa dziecka. Treści prezentowane w powieści „Grzech przemilczenia” mogą być wsparciem dla działań fundacji, stowarzyszeń i instytucji zajmujących się działalnością przeciwko przemocy i niesprawiedliwemu traktowaniu człowieka.
Twórczość artysty nie ogranicza się jedynie do problemów społecznych. Nie brakuje w niej także elementów satyrycznych, czego wyrazem jest choćby zbiór opowiadań Przypadki małżeńskie. Napisana z poczuciem humoru książka, mówi nam, że wady to w rzeczywistości odwrotne strony zalet, a wobec tego nie należy ich traktować ze śmiertelną powagą.
W jego dorobku znajdują się też pozycje o treściach psychologiczno-filozoficznych. Przykładem jest czterotomowa seria książek napisana dla osób parających się słowem mówionym FacSimile oraz jej trzytomowa kontynuacja Sugestie słowa. Ostatnią pracą w tej dziedzinie jest książka Groteski słowa, napisana w formie „alternatywnego” słownika - nacisk nie tyle na rzeczowość, ile na „duchowe” znaczenie zebranych tam haseł.