Kościół, obecnie pod wezwaniem Najświętszej Marii Panny Nieustającej Pomocy, to przykład późnobarokowej architektury, która powstała w latach 1780-1782 z inicjatywy budowniczego Christiana Isemera.
Historia pełna zwrotów akcji
Obiekt był kilkakrotnie remontowany (w latach 1842, 1945 i 1965) co świadczy o jego znaczeniu dla lokalnej społeczności. Obecnie jest to świątynia katolicka, która, mimo zmiany wyznania, wciąż zachowuje swoją architektoniczną tożsamość i bogate dziedzictwo.
Pierwszy zbór w tym miejscu powstał w 1742 roku, ale ze względu na nietrwałość użytych materiałów, szybko okazało się, że wymaga on zastąpienia.
Nowa świątynia, wzniesiona według starannie przemyślanego projektu, zachwyca swoją formą oraz detalami. Kościół, murowany i nieorientowany, zaprojektowany na planie prostokąta, przykryty jest czterospadowym dachem z sygnaturką, co nadaje mu charakterystyczny wygląd.
Wnętrze kościoła jest równie intrygujące. Pozornie trójnawowe, z kolumnami podpierającymi sklepienie, przyciąga wzrok bogactwem detali.
Organy, dzieło mistrza Kade z Jeleniej Góry, pochodzą z drugiej połowy XVIII wieku i są częścią zachwycającego wystroju kościoła. Ołtarz główny, ambona oraz bogate detale zdobnicze świadczą o kunszcie rzemieślników tamtych czasów. Ołtarz obejmują figury świętych apostołów Piotra i Pawła, stworzone przez Lachela z Krzeszowa, a w misternym ażurowym zwieńczeniu umieszczono postać Chrystusa Zmartwychwstałego.
Ambona, podparta na słupie, zdobiona jest rokokowym ornamentem roślinnym, a jej faliste podejścia dodają całości lekkości i finezji.
Siedlęcin to nie tylko kościół, to także miejsce, które zachęca do odkrywania jego okolic. Piękne krajobrazy, malownicze szlaki turystyczne i ciepła atmosfera sprawiają, że jest to idealne miejsce na weekendowy wypad lub dłuższy pobyt.
Warto zatem odwiedzić Siedlęcin, by na własne oczy zobaczyć tę niezwykłą budowlę oraz poczuć ducha historii, który wciąż unosi się w powietrzu.
