Juliusz Naumowicz, absolwent wrocławskiej Akademii Wychowania Fizycznego, zwany przez przyjaciół Julem, urodził się 12 kwietnia 1942 roku w Szklarskiej Porębie. Był biatlonistą, narciarzem, Mistrzem Sportu Armii Zaprzyjaźnionych, biegaczem i goprowcem.
W 1991 roku miał wypadek. Spadł z wysokości dziesięciu metrów. Diagnoza nie pozostawiała nadziei: przerwanie rdzenia kręgosłupa. Długa rehabilitacja niewiele pomogła. W konsekwencji Juliusz Naumowicz doznał paraliżu dolnej części ciała, został inwalidą poruszającym się jedynie na wózku inwalidzkim. Jego świat się zawalił, próbował nawet odebrać sobie życie. Otrząsnął się jednak z załamania i pokonał wszelkie bariery. Wózek inwalidzki towarzyszył jemu jednak do końca życia.
Od czasu wypadku Juliusz Naumowicz angażował się w popularyzowanie wiedzy o Karkonoszach, a w szczególności o Szklarskiej Porębie. Oprócz działalności w Muzeum Ziemi w Szklarskiej Porębie, z archiwalnych zapisów i map odgrzebywał dawne legendy, o duchu gór i Walonach. Przyczynił się także do powstania i rozkwitu Legendy Walońskiej Sudetów.