Gościem zaproszonym na te warsztaty była nietuzinkowa postać: pisarz, poeta, badacz starożytnych Prusów, absolwent: szkoły muzycznej II stopnia, Seminarium Duchownego, a także historii sztuki, członek: Stowarzyszenia Pisarzy Polskich, Stowarzyszenia Leopolda Tyrmanda, honorowy obywatel Gminy Górowo Iławeckie, laureat nagrody literackiej ERATO, talent roku 2009. Twórczość Jana Pietrzyka zaowocowała inscenizacją nie tylko w środowisku aktorów olsztyńskiego teatru ale również w innych środowiskach. Uczestników reprezentujących Warsztat Terapii Zajęciowej przy TWK było dziewięciu.
Spotkanie otworzyła Danuta Mysłek, oddając głos wiceprezesowi stowarzyszenia Józefowi Zapruckiemu, który oficjalnie powitał gościa i uczestników. Następnie głos zabrał Jan Pietrzyk, przypominając w swoich wywodach, iż tożsamość leży w kulturze. A trudno przecież nie zauważyć dysonansu niegdyś błogiego, pełnego szacunku do symboliki, tradycji, wzajemnego poszanowania mimo niedostatków minionego czasu, w aspekcie konsumpcjonizmu – dyskursu , w jakim podąża współczesny dziś człowiek I tak, tu w Borowicach wolni od polityki, od turbulencji i chaosu współczesności ludzie kultury z umiłowaniem tworzyli obrazy słowem malowane naszej małej ojczyzny, historię – ziemi karkonoskiej.
Trzynastu członków własnym sumptem nie byłoby w stanie ponieść ciężaru kosztów związanych z realizacją przedsięwzięcia, w którym uczestniczyło dwadzieścia osiem osób. To dzięki odruchom serca: SIMETU, HOTTURU, FHU Piekarstwo Ciastkarstwo Bogusław Libersbach zrealizowano duże i ważne z punktu widzenia kreowania kultury słowa pisanego przedsięwzięcie, ale także z zakresu promocji poza lokalne granice uroku Karkonoszy. Już, zaledwie dzień po powrocie Jana zgłoszono zainteresowanie uczestniczenia w Integracyjnej Wigilii Karkonoskiej, także przez olsztyńskich redaktorów.
Uczestnicy wymieniali poglądy, doskonalili warsztat pisarski czego poplonem będzie almanach inspirowany hasłem „Karkonosze i ja” a zaczynem są już powstałe w tych dniach wiersze. Te wiersze będą promowały nasz region na Warmii i Mazurach także, jako, że Jan Pietrzyk obiecał ich publikację w różnych pozycjach wydawniczych. Podczas zajęć my chłonęliśmy wiedzę o korzeniach Warmii i Mazur, Jan Pietrzyk, ks. Kanonik proboszcz parafii Butryny o Karkonoszach, szczegółowo zaprezentował ją w swoim wystąpieniu jeden z uczestników WTZ.
Jan Pietrzyk dzielił się bogactwem posiadanej wiedzy zarówno z zakresu zasad poetyki, historii starożytnej Prusów obecnej ziemi Warmii - Mazur. My natomiast zachwycaliśmy gościa perłami naszych terenów. Zwiedził Zamek Książ, Bazylikę Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Krzeszowie, Kapliczkę św. Anny, Kościół Wang – i tu obserwując zachwyt ks., poety Jana Karkonoszami zacytuję słowa a zarazem wolę innego poety Tadeusza Różewicza” Jest moim pragnieniem, aby urna z moimi prochami została pogrzebana na cmentarzu ewangelicko- augsburskim przy kościele Wang w Karpaczu Górnym. ... Pragnę być pochowany na ziemi, która stała się bliska mojemu sercu tak, jak ziemia na której się urodziłem. Może przyczyni się to do dobrego współżycia tych dwóch rozdzielnych wyznań i zbliży do siebie kultury i narody, które żyły i żyją na tych ziemiach. Może spełni się marzenie poety, który przepowiedział, że wszyscy ludzie będą braćmi. Amen” Z miłością i akceptacją inności, z poszanowaniem tradycji z postrzeganiem wszystkich ludzi jako braci dał się poznać również Jan. Stanął również na Śnieżce, a także zwiedził ruiny zamku Chojnik.
Wiele czasu i uwagi uczestnicy warsztatów poświęcili dyskusji na temat zasad edytorskich w fazie przygotowania tekstów wydawniczych i wszystkiemu co się wiąże z zasadami poetyki.
3 października ks. Jan w borowickim kościele podczas mszy koncelebrowanej także przez proboszcza tejże parafii modlił się za żyjących i zmarłych członków poetyckiego Stowarzyszenia w Cieniu Lipy Czarnoleskiej.
Miłą niespodziankę przed rozstaniem sprawiła Lidia Komsa swoim koleżankom i kolegom obdarowując ich wydzierganymi przez siebie skarpetami. Towarzyszyła jej sędziwa mama, która wypełnia czas zajmując się dziewiarskim rękodziełem.
Nasz gość z dziecinną radością zabrał do domu bagaż przeżyć i doświadczeń, zresztą jak każdy uczestnik tego spotkania, wracając bogatszy o nową wiedzę!
Jan Pietrzyk poetycko o karkonoskiej ziemi:
Karkonosze
na obrzeżach
liści
nostalgia subtelna
miłość z kropelkami
rannej rosy
Buki, dęby, klony, lipy
dostojnie
skryły tajemnice przeszłości…
kołysane wiatrem
spoglądają w obłoki
Śnieżka
Szlachetna pani
z wiklinowym koszykiem
wypełnionym złotymi liśćmi
jesieni…
rozdaje transcendentny
uśmiech…
zaprasza w gościnę..
zawsze wierną
w przestrzeni uczuć
opowiada historię
o dziejach ludzkich
karkonoskiej, gościnnej ziemi
o zamkach
pośród skał
w strumieniach
w górskich ścieżkach
pozornie milczących kamieniach
smukłych trawach…
kościołach, klasztorach
s tęskną melodią
dzwonów…
ludzkich losów
relikwiarzy
pochylonych ku ziemi krzyżach
wotach dziękczynnych
prastarych domach
kamienicach
z pożółkłymi fotografiami przodków…
Na rozstajnych drogach
wędrowny Wajdelota
z sękatym podróżnym kijem
pogrąża się w myślach
przypomina legendy, aforyzmy…
oczyma pieści
górskie kamyki
obmyte deszczem
Nad szczytami gór
delikatne mgły
baśń, taniec, pirueta
nieziemskich nimf…
Karkonoska ziemio
niezwyczajnie osobliwa
jak zaczarowany uśmiech
ukryta zaduma
A.D. 03.10 Borowice – Jan Pietrzyk
