Grupa Wydawnicza Publicat podarowała nam kilka książek. Wśród nich znalazła się bardzo ciekawa propozycja. Jest to 12 nowych historii o Pannie Marple, wydanych przez Wydawnictwo Dolnośląskie, czyli współczesne próby nawiązania do twórczości Agathy Christie.
Wydawnictwo Dolnośląskie publikuje powieści dla młodzieży i dorosłych oraz tytuły z zakresu literatury faktu. Oferuje swoim czytelnikom książki światowej sławy autorów, zapewniając im niezwykłe emocje i jakościową rozrywkę. Kontynuując tradycję cenionej serii „A To Polska Właśnie”, wydaje także publikacje popularnonaukowe, przybliżając w przystępny, a niekiedy żartobliwy sposób złożoność współczesnego świata.
Klasyka i teraźniejszość
Znakiem rozpoznawczym Wydawnictwa Dolnośląskiego jest bogata oferta literatury kryminalnej. Klasyka gatunku reprezentowana jest przez królową kryminału – Agathę Christie. Natomiast wśród autorów współczesnych znajdują się takie gwiazdy jak Norweg Jo Nesbø czy pisząca pod pseudonimem Robert Galbraith brytyjska pisarka J.K. Rowling. Wydawnictwo Dolnośląskie z powodzeniem publikuje również polskich autorów. Wkrótce m.in. ukaże się powieść kryminalna o karkonoskim schronisku Strzecha Akademicka. Z myślą o odbiorcach młodzieżowych oficyna wydaje niezwykle popularne serie o globalnym zasięgu, w tym powieści Stephenie Meyer, oraz książki, które doczekały się ekranizacji.
Panna Marple. 12 nowych historii. Autor zbiorowy
Jane Marple to postać, którą wymyśliła i wprowadziła do literatury w grudniu 1927 roku Agatha Christie. Panna Marple to starsza pani, wioskowa opoka w tweedowym kostiumie, która amatorsko i z sukcesem zajmuje się rozwiązywaniem zagadek kryminalnych. Jest dociekliwa i zwraca uwagę na każdy szczegół. Zna się też na ludzkich charakterach, a jej najmocniejszą stroną jest umiejętność obserwacji i logicznego myślenia.
12 współczesnych brytyjskich i amerykańskich autorek, pisarek, których książki trafiają na listy bestsellerów i są ekranizowane przedstawiło Jane Marple z własnej perspektywy, szanując atrybuty tej postaci literackiej i zachowując klimat angielskiej prowincji. Zbiór opowiadań jest bardzo udaną próbą przybliżenia nowym pokoleniom czytelników postaci starej panny, która obdarzona jest tęgim umysłem i twardym charakterem. Przy herbatce, nad ręczną robótką, bez emocji i spokojnym tonem objaśnia kto i dlaczego zabił. Mało tego, zwraca uwagę na przedmioty, gesty, słowa, wydarzenia, które umykają zwykłemu śmiertelnikowi, a które są kluczowe dla rozwiązania kolejnej zagadki.
12 nowych historii to tuzin przyjemnych lektur. Ich zaletą jest to, że nie są krwawe, clou stanowi rozwiązanie tajemnicy, niedostępnej dla innych, a tak czytelnej dla Panny Marple.
Książka ucieszy fanów Agathy Christie i myślę, że może przysporzyć jej nowych, którzy jeszcze nie sięgnęli do oryginalnych tekstów o pannie Marple.
Książka wkrótce w zbiorach Książnicy Karkonoskiej.
(JJ)
Zamek w chmurach. Diana Wynne Jones
Opowieść ta zaczyna się w Sułtanatach Raszputu, orientalnym kraju wymyślonym przez autorkę. Pomysł i klimat zaczerpnięte są z „Cudownej lampy Alladyna”, a więc mamy piaski pustyni, dżina z butelki oraz czarodziejski dywan, mamy też młodego mężczyznę, który zakochuje się w księżniczce i podaje za księcia. Autorka jednak w swoim stylu mota i związuje różne wątki, łącząc je ze sporą dawką komizmu sytuacyjnego oraz fantazyjną akcją. Będą więc przemiany w ropuchy oraz pościgi, złe i dobre ifryty, anielskie zastępy, porwanie domu, zamek kryjący się wśród chmur, władczo nastawiona do ludzi kocica, małżeńskie mariaże, a także mnóstwo księżniczek.
W tej części również nie zabraknie Sophie i Hauru, Kalcyfera, Lettie i czarodzieja Sulimana, choć niełatwo będzie ich rozpoznać. W drugiej części znajdujemy mniej realizmu (nie ma nawiązań do prawdziwego świata), pojawia się za to więcej zabawnych zdarzeń i dialogów. Wiele absurdu ma w sobie przykładowo relacja głównego bohatera Abdullaha i Kwiatu Nocy.
Wydanie jest dobrze opracowane, okładka stylem przypomina tę z poprzedniego tomu, a kolor pomarańczowy od razu przywodzi na myśl gorące piaski pustyni. Nie zabrakło również charakterystycznych motywów (kocia głowa, lampa, dżin itp.), które nawiązują do głównych elementów fabuły. Całość zgrabna i estetyczna.
Warto jednak zwrócić uwagę, że pierwsza część fabuły nie jest specjalnie porywająca. Przez połowę utworu akcja ma konsystencję gęstego budyniu i dopiero po pojawieniu się sprytnego weterana oraz kocich towarzyszy – Północki i Szkrabka zaczyna płynąć wartko i nabiera rumieńców. Od tego momentu książkę coraz przyjemniej się czyta, aż do intrygującej kulminacji, po której następuje zabawne „pomieszanie z poplątaniem”. To dlatego, że finał jest nieco podobny do poprzedniego tomu, tu również różne osoby (i rzeczy) okazują się nie tymi, którymi je poznaliśmy. Przypomina to komedię pomyłek, która jednak niesie za sobą szczęśliwe zakończenie. Jest to dobry odpoczynek od klasycznych utworów fantastycznych, ale „zamek w chmurach” to raczej lekki utwór do poczytania dla rozrywki i abstrakcyjnego pobudzenia wyobraźni, nieniosący ze sobą ważniejszych przesłań.
„Zamek w chmurach” jest kontynuacją „Ruchomego Zamku Hauru”, tom trzeci trylogii nosi nazwę „Dom wielu dróg”.
Po wszystkie zapraszamy do Biblioteki Dziecięco-Młodzieżowej Książnicy Karkonoskiej.
(mkc)
W cieniu słowa oraz Noc i Dzień: słowo i obraz. Grzegorz Nowicki
Refleksyjne – to zaiste dobre określenie na dwa tomiki poetyckie, z którymi dzisiaj do Państwa przychodzę, czyli „Noc i Dzień : słowo i obraz” oraz „W cieniu słowa” autorstwa Grzegorza Nowickiego; wielu jeleniogórzanom znanego zapewne z prowadzenia w jeleniogórskim rynku antykwariatu. Jest jednak Grzegorz Nowicki, tak to widzę, przede wszystkim mistrzem słowa poetyckiego, który od dłuższego czasu dzieli się swoją twórczością na facebookowym profilu. Wybór z tych publikacji znajdziemy w tomiku „W cieniu słowa” zawierającym 37 refleksyjnych spojrzeń na siebie i świat.
Wspominałem jednak o dwóch tomikach, i to jest dobry moment, aby powiedzieć, że oba łączy także Agnieszka Cieślińska – artysta grafik, prof. sztuk plastycznych, która wykonała projekt graficzny, a jej prace stały się integralną częścią tomików. W pełni objawia się to w koncepcyjnym zbiorze „Noc i Dzień : słowo i obraz”, gdzie w większości krótkie, czasami jednowersowe formy pisane, dopełnione są figuratywną sztuką Pani profesor. A może to słowo dopełnia obraz? Być może nie warto tego rozstrzygać, a dać sobie szansę, aby oddać serce i umysł w objęcia Sola i Luny, aby odkryć w pozornych sprzecznościach ład i harmonię.
Na zachętę i na zbliżającą się wiosnę Sen ogrodnika, który spisał dla nas Grzegorz Nowicki:
Ubrał deszcz ogród w zielone
i krokusy na trawnik wygonił.
Ptasich śpiewów czekają spragnione
ciężkie zimą gałęzie piwonii.
Śnieg ostatni pod lipą się schował.
Słońca miotłą go z wiosną wymiecie,
Nikt nie będzie cię Zimo żałował.
Śni ogrodnik, że przyszedł kwiecień.
Śni ogrodnik swój ogród pachnący
i brzęczy pracami owadów.
Sen mu przyniósł z południa wiatr dmący,
co przez góry w noc zbiegł od sąsiadów.
Żeby kontemplować – przeczytaj, żeby przeczytać – wypożycz! Oba tomiki dostępne w dziale Regionalnym z Czytelnią Książnicy Karkonoskiej.
(JL)
