Obraz „Pałac w Sobieszowie” powstał około 1732 r. i pochodzi z istniejącego domu zarządcy majątku w Sobieszowie. Namalowany został najprawdopodobniej przez Heronymus’a Kettner’a. Obraz należy do zbiorów Muzeum Karkonoskiego w Jeleniej Górze. Wykonany został w technice olejnej na płótnie lnianym i jest oprawiony w ramę drewnianą złoconą. W roku bieżącym została wykona konserwacja obrazu oraz ramy.
Widok na Sobieszów
Pejzaż przedstawia rozległy widok na okolicę Sobieszowa wraz z historycznymi zabudowaniami. Obraz zdjęto z ekspozycji salonu mieszczańskiego w Patrycjum, gdzie do niedawna można było go oglądać. Po przeniesieniu obrazu do pracowni konserwatorskiej wykonana została dokumentacja fotograficzna utrwalająca stan obiektu sprzed konserwacji. Poddano go również dokładnej analizie
w celu określenia stanu zachowania poszczególnych warstw oraz elementów składowych, jak płótno, krosno malarskie i rama, w którą był oprawiony.
Konieczne zdemontowanie ramy
Ze względu na stan zachowania, w tym m.in. pociemniały werniks, zabrudzoną i osłabioną warstwę malarską, oraz występujące liczne kity woskowo-żywiczne, a także postarzałe retusze opracowano program prac. Materiały zastosowane i wprowadzone w obiekt przed laty podczas wcześniejszej konserwacji uległy zestarzeniu i wymagały usunięcia. Konserwacji poddano obraz i ramę. Do ich przeprowadzenia konieczne było zdemontowanie ramy.
Nowe krosna
Następnie konieczne było zdjęcie płótna z krosien, które ze względu na stan zachowania i rodzaj zdecydowano wymienić na nowe. Po demontażu przystąpiono do zabiegów konserwatorskich obrazu i ramy. Konserwacja obrazu. Po oczyszczeniu warstwy malarskiej z zabrudzeń powierzchniowych usunięto stary werniks i kity wraz z retuszami. Zabiegi te wymagały największego nakładu pracy i ogromnej uważności w oczyszczaniu oryginału.
Usunięto kity i retusze
Kity i retusze występowały na całej powierzchni obrazu. Wszystkie zostały usunięte, by odsłonić oryginalną warstwę malarską. Wykonano konsolidację czyli wzmocnienie przyczepności warstwy malarskiej do podłoża czyli do płótna poprzez wprowadzenie spoiwa. W tym celu użyto stołu niskociśnieniowego, by przeprowadzić ten zabieg. Kolejny etap obejmował przyklejenie krajek z płótna do podłoża płóciennego obrazu. Uzupełniono ubytki zaprawy w miejscach po usuniętych kitach woskowych i opracowano ich powierzchnię. Następnie płótno umocowano do nowego krosna. Obraz zawerniksowano werniksem retuszerskim i rozpoczęto uzupełnianie ubytków warstwy malarskiej. Na koniec naniesiono werniks końcowy zabezpieczający warstwę malarską i retusze.
Konserwacja ramy
Z ozdobnych listew ramy usunięto zestarzały lakier oraz zabrudzenia powierzchniowe. Naprawiono uszkodzenia mechaniczne sklejając pęknięcia i uzupełniając ubytki drewna. Uzupełniono także ubytki zaprawy i złoceń. Ponieważ ramę stanowiły same listewki nabite bezpośrednio do krosna poprzez oryginalne płótno zdecydowano się wykonać nową niezależną konstrukcję pod montaż ozdobnych listew. Konstrukcję wykonano z drewna dębowego dzięki czemu uzyskano subtelną w wyglądzie, ale jednocześnie mocną konstrukcyjnie ramę.
Konserwację sfinansował KPN
Poddany konserwacji obraz umieszczono w ramie. Obraz „Pałac w Sobieszowie” oprawiony w ramę po przeprowadzonych pracach wypożyczono do Centrum Edukacyjno-Przyrodniczego Karkonoskiego Parku Narodowego Pałac w Sobieszowie, który to sfinansował konserwację obrazu. Tym samym obraz przedstawiający siedzibę zarządcy majątku w Sobieszowie wrócił do swojego pierwotnego miejsca ekspozycji, gdzie można go oglądać na wystawie.
