W sercu Karkonoszy, w malowniczej dolinie potoku Łomnica, znajdowało się niegdyś niewielkie, lecz popularne wówczas schronisko turystyczne. Jego niemiecka nazwa (Einkehrhaus am Lomnitzfall im Melzergrund) odnosiła się do pobliskiego wodospadu oraz doliny (Myi), położonej w okolicach Karpacza.
Był to obiekt typu Einkehrhaus – czyli gospoda lub schronisko, w którym turyści mogli odpocząć i posilić się podczas wędrówek po karkonoskich szlakach.
Budynek wykonany był częściowo z kamienia i drewna, typowy dla architektury sudeckiej przełomu XIX i XX wieku.
Tragiczna historia z 1902 roku
Schronisko zostało całkowicie zniszczone przez lawinę dnia 31 marca 1902 roku, co zostało uwiecznione na wielu ówczesnych kartkach pocztowych.
Prawdopodobnie obfite opady śniegu, a następnie odwilż, doprowadziły do zejścia lawiny z pobliskiego zbocza Czarnej Kopy lub Łomnicy.
Pomimo katastrofy, miejsce to nadal cieszyło się popularnością – pojawiły się rekonstrukcje (m.in. istniejące schronisko "Nad Łomniczką", obecnie nieczynne i w remoncie) , a region pozostawał ważnym punktem na mapie przedwojennej turystyki niemieckiej w Karkonoszach.
Dolina Łomniczki, jak dziś nazywa się to miejsce, nadal przyciąga turystów swoim naturalnym urokiem. Szlak prowadzący przez dolinę w kierunku Śnieżki to jeden z najbardziej malowniczych w polskich Sudetach. Choć samego schroniska już nie ma, pamiątki po nim – takie jak kartki pocztowe i litografie – stanowią cenne świadectwo historii turystyki w Karkonoszach.
