Ostatnią inwestycją jest odtworzenie zaginionej po wojnie ozdobnej kraty łączącej Taras Kasztanowcowy z muszlą mozaikową. Została ona zrekonstruowana na podstawie zachowanych fotografii i sąsiedniej balustrady.
Taras Kasztanowcowy cieszy się opinią jednego z najpiękniejszych w całym Zamku Książ. Kompleksowe odtworzenie kraty łączącej Taras z tzw. muszla mozaikową jest kolejnym z etapów rewitalizacji tej zachwycającej przestrzeni.
Jest krata i furtka
Wszystkie prace odbywały się za zgodą i pod kierunkiem wojewódzkiego konserwatora zabytków. W ramach zadania odtworzono kutą, ażurową kratę wraz z furtką na podstawie zachowanej archiwalnej dokumentacji fotograficznej.
Przed II wojną światową Taras Kasztanowcowy zdobiła tzw. „fontanna Donatella”. W 1912 roku została ona zakupiona przez właściciela zamku Hansa Heinricha XV Hochberg von Pless we Florencji i ustawiona w Książu w 1913 r.
19 figur i 4 maszkarony
Basen wodotrysku dekorowało dziewiętnaście odlanych z brązu figur i cztery maszkarony. Dolną misę zdobiły rzeźby sześciu muzykujących satyrów siedzących na narożnikach. Do stopy przylegały plecami cztery figury syren, którym z biustu tryskała woda, powożących muszlami zaprzężonymi w hippokampy (mityczne stworzenia będące krzyżówką konia i węża).
W centrum górnej misy, z dyszami wodnymi w ustach maszkaronów, ustawiona była prawie naturalnej wielkości rzeźba Apolla pokonującego Pytona w otoczeniu siedzących na krawędzi misy satyrów mierzących w nią trójzębami i strzałami z łuków. Rzeźby te odlane zostały we florenckim Fonderia Artistica Ferdinanda Marinellego.
Całość była przepiękna!
Niestety, po wojnie do 1952 r. rozkradzione zostały wszystkie metalowe rzeźby. Zachował się tylko kamienny basen z dwiema misami. Ostatni z hippokampów został skradziony z książańskiego stadia w latach 90.
Rekonstrukcja była możliwa dzięki dofinansowaniu przez Urząd Marszałkowski Województwa Dolnośląskiego.
