Przybyłych przywitał Witold Szczudłowski (dyrektor Biura ZGK, wiceprezes TK), który przedstawił założenia merytoryczne seminarium oraz przybliżył potrzebę dyskusji na ten temat.
Tezy Karkonoskie to dokument, który powinien być brany pod uwagę przez osoby i instytucje opracowujące nowe strategie gminne. Takie opracowanie ma też strona czeska. Chodzi o to, by samorządy traktowały Region Karkonoski jako całość przy planowaniu rozwoju poszczególnych gmin.
Jako pierwszy wystąpił Janusz Korzeń (prezes Towarzystwa Karkonoskiego). Przypomniał on, że przed 10 laty podpisano w Jeleniej Górze „Porozumienie na rzecz rozwoju Regionu Karkonoskiego”. Wtedy też powstały pierwsze Tezy będące kontynuacją ówczesnej strategii. Była to synteza dokumentów uporządkowanych pod kątem zawartej w nich idei. Po dziesięciu latach podjęto pod egidą Związku Gmin Karkonoskich aktualizację jej pierwszej edycji. Stąd właśnie mamy Tezy Karkonoskie II.
Janusz Korzeń przedstawił podstawowe propozycje dla ukierunkowania rozwoju Regionu Karkonoskiego zawarte w II edycji „Tez Karkonoskich” będących zarysem strategii zrównoważonego rozwoju. Ponieważ gminy muszą zaktualizować swoje strategie dobrze się stało, że powstał taki dokument jak Tezy Karkonoskie. Może on bowiem pomóc w pracach nad nowymi strategiami. Zwłaszcza, że Tezy obejmują swoim zasięgiem teren całej Kotliny Jeleniogórskiej.
Marian Kachniarz (prof. Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu, także członek zarządu Towarzystwa Karkonoskiego) omówił stan prac nad aktualizacjami strategii rozwoju dla miasta Jelenia Góra, powiatu jeleniogórskiego i gmin jeleniogórskich oraz przedstawił propozycje ich zintegrowania i zaktywizowania. Przede wszystkim odniósł się do faktu posiadania aktualnych strategii „aż” przez trzy jednostki administracyjne. Są to Jelenia Góra, Karpacz i Szklarska Poręba. Tylko te trzy miasta posiadają strategię na następne lata. Strategie Kowar i Piechowic obejmują tylko rok bieżący. Natomiast gminy Janowice Wielkie, Jeżów Sudecki, Stara Kamienica, Podgórzyn, Mysłakowice nie posiadają aktualnych strategii. Wszystkie straciły swoją ważność, niektóre tak dawno, że nie wystarczy ich aktualizacja. Trzeba będzie wykonać je od nowa.
Niestety pojawia się problem w sferze instytucjonalnej, bo w strategiach tych trudno znaleźć powiązania pomiędzy poszczególnymi jednostkami terytorialnymi. Gminy ograniczają się tylko do interesu swojej jednostki. A przecież Kotlina Jeleniogórska jest z natury rzeczy obszarem domkniętym geograficznie, a więc aż się prosi o wspólne zapisy jej dotyczące. Oczywiście istnieją powiaty mające tworzyć nić porozumienia pomiędzy poszczególnymi gminami. W rzeczywistości nie zawsze to wychodzi tak jak powinno. Pojawiają się także inne grupy angażujące się w rozwój regionu. Np. Lokalna Grupa Działania Partnerstwa Ducha Gór. Ale i tutaj widać, że nie wszystkie gminy powiatu jeleniogórskiego wpisują się w te działania.
Tezy Karkonoskie II to propozycja obywatelska, przygotowana bez użycia środków unijnych. Teraz najważniejszym jest analiza poszczególnych strategii ze wskazaniem, że niektóre ich elementy nie pasują do siebie. Istotnymi mankamentami w tych dokumentach jest fakt braku odniesienia do wydawałoby się podstawowych obszarów jak parki czy góry. Druga sprawa, to brak powiązania ze stroną czeską.
Kamila Hlinkowa (dyrektor Związku Miast i Gmin Karkonosze w Czechach) przedstawiła rozwiązania przyjęte w „Zintegrowanej strategii rozwoju Karkonoszy” obejmującej swym zasięgiem czeską stronę gór. Utworzony w 2000 roku czeski Związek Miast i Gmin ma za zadanie organizować i koordynować wspólne projekty. Jeśli chodzi o założenia przyjęte w strategii należy zacząć od stwierdzenia, iż Karkonosze są wyjątkowe z wyglądu oraz przyjazne w kontakcie. Takie właśnie motto nie tylko pozwala ale wręcz motywuje do podejmowania konkretnych działań na rzecz rozwoju regionu.
Działania te podzielono na kilka obszarów. Aby jednak przyniosły one spodziewany skutek należy spełnić je wszystkie. Po pierwsze - należy wdrożyć skuteczne i spójne zarządzanie regionem. Po drugie - należy doprowadzić infrastrukturę do stopnia zadawalającego mieszkańców jak i przyjezdnych. Należy wprowadzać udogodnienia pomagające w codziennym życiu. Po trzecie - należy racjonalnie gospodarzyć zasobami naturalnymi co wpłynie na jakość środowiska. Po czwarte - należy wzmocnić stan gospodarki. Po piąte wreszcie - należy osiągnąć stan zrównoważonej turystyki. Nie można bowiem bazować tylko na tym co mamy w dniu dzisiejszym. Turystyka wciąż się zmienia, zmienia się także sam turysta. I dlatego trzeba, dążąc do zadowolenia poszczególnego turysty, nie pogarszać obecnego stanu zagospodarowania terenu a jego przyszły rozwój prowadzić tak by nie zachwiać równowagi w przyrodzie.
Najważniejszym tematem w dyskusji była sprawa doprowadzenia do współpracy międzygminnej oraz integracji polsko-czeskiej, gdyż to jest kluczem do dalszego prawidłowego rozwoju Regionu Karkonoskiego. Janusz Turakiewicz z przykrością stwierdził, że Czesi znowu nas wyprzedzili. Wynika to głównie z faktu, ze czeski program rozwoju turystyki znany jest od początku roku a po naszej stronie podobny uchwalono w sierpniu a upubliczniono dopiero w ostatnim czasie.
Bartosz Lipiński przypomniał, że wciąż nie mamy jednego zintegrowanego systemu informacji gospodarczej. Wspomniał także o braku uzgodnień umożliwiających obsługę połączeń komunikacyjnych przez podmioty z obu państw. Uważa, że płaszczyzną współpracy może tutaj być powołanie wspólnego zespołu redakcyjnego pracującego nad przygotowaniem strategii transgranicznej.
Zygmunt Jała przypomina, że Karkonoski Park Narodowy działający na terenie sześciu gmin nie czuje koordynacji miedzy nimi. Mało tego, można odnieść wrażenie, że gminy nie mają po prostu pomysłów na swój rozwój. Wszyscy bowiem wpisują w swoich strategiach jako podstawowy punkt turystykę, a przecież nie ma możliwości by mieszkańcy wyżywili się tylko z samej turystyki. W chwili obecnej Park prowadzi dwa duże projekty. Pierwszy dotyczy krajobrazu i wychodzi daleko poza granice Parku Narodowego dlatego, że w ramach tego projektu będzie wykonana mapa krajobrazowa całej Kotliny Jeleniogórskiej. Dalszym etapem projektu ma być mapa zielonej infrastruktury bardzo szeroko ujętej. Może to bowiem być np. ścieżka rowerowa, droga czy cmentarz. Chodzi o pokazanie, że zielone nie musi być od razu chronione, że nie należy się tego bać, że to może być użyteczne i może się opłacać. Projekt ten ma pokazać, że to co jest naturalne w dłuższej perspektywie jest bardziej opłacalne niż to co zostanie wybetonowane. Mają być także zrealizowane duże projekty na terenie miasta Kowary i w dzielnicy Jeleniej Góry Sobieszowie. Drugi projekt to Strategia rozwoju Karkonoszy ale jest to projekt bardziej zamknięty do granic Parku. Chodzi tutaj o ochronę przyrody zarówno w parku polskim jak i czeskim.
Arkadiusz Babczak stwierdził, że wydaje mu się, iż samorządy nie mą pomysłu na dalszy rozwój terenu, gdyż wciąż podstawą jest u nich turystyka. I dlatego, gdy nie będziemy podejmowali działań zmierzających do przygotowania lokalizacji pod nowe obiekty przemysłowe, wkrótce może się okazać, że jedyną dochodową branżą będzie opieka nad osobami starszymi. Jacek Jakubiec mówił, że najważniejszym jest nie to co zostało mądrego wymyślone ale to, by te mądrości dotarły do mieszkańców i by one były przez nich znane i akceptowane.
Po dyskusji pojawiło się kilkanaście zadań do zrealizowania w najbliższym czasie. Oto one:
1. Szanujmy i doceniajmy się nawzajem
2. Twórzmy relacje i więzi
3. Budujmy Polskę równych szans
4. Bądźmy obywatelskimi prosumentami (czynnymi uczestnikami) polityki
5. Doceńmy wzorcotwórczych liderów zmiany
6. Budujmy na talentach i pasjach
7. Bądźmy lojalni i godni zaufania
8. Uwierzmy w zasadę wzajemności
9. Słuchajmy się nawzajem
10. Uwierzmy w siebie.
