Cieplice to wyjątkowe miejsce na Ziemi. Mieszkało tu i mieszka wielu bardzo interesujących ludzi tak w czasach kiedy miejscowość ta należała do Niemiec i nazywała się Warmbrunn jak i później kiedy się znalazła w granicach Polski. Byli wśród nich przedstawiciele rycerskiego rodu Schaffgotschów powiązanego z Piastami śląskimi, wybitny światowej sławy przyrodnik Otto Finsch, wybitny preparator Georg Martini, rzeźbiarz Cirillo dell Antonio, czy konserwator zabytków prowincji śląskiej Günther Grundmann. Po 1945 roku w Cieplicach Śląskich Zdroju mieszkali m.in. rzeźbiarz Jan Serafin i lekarz, malarz, literat, "człowiek Renesansu", jak go nazywano, Jerzy Kolankowski. Do tej grupy należą niewątpliwie, małżeństwo Regina i Stanisław Siemieńscy.
Zdobył główną nagrodę
Regina Wieżan Siemińska urodziła się 30 listopada 1925 roku w Dynebergu na Łotwie. Jej ojciec Józef Wieżan urodził się w tym mieście w 1887 roku i należał do najwybitniejszych przedstawicieli Polonii łotewskiej. Studiował w Petersburgu i Rydze, a po ich zakończeniu zamieszkał w Witebsku. Przeniósł się następnie do rodzinnego Dyneburga gdzie w latach 20. XX wieku założył rodzinę. Miał dwie córki. Bardzo szybko owdowiał i sam wychowywał dzieci. Opieka nad nimi nie przeszkadzała mu w pracy twórczej. Był malarzem, rysownikiem i grafikiem. Brał udział w wystawach i konkursach. Zdobywał liczne nagrody, m.in. w 1929 roku zdobył główną nagrodę na Powszechnej Wystawie Krajowej w Poznaniu. Działał społecznie w Polskim Towarzystwie Kulturalnym w Dynebergu „Harfa”. W czasie wojny był aresztowany przez nacjonalistów łotewskich i w 1942 roku został zamordowany w więzieniu w Dyneburgu. Jego dorobek twórczy w większości został zniszczony. Do dzisiaj zachowały się tylko resztki jego twórczości.
Solo w Jeleniej Górze
|Córka Regina Wieżan po wojnie wyjechała na tzw. Ziemie Zachodnie i zamieszkała w Jeleniej Górze. Studiowała w Akademii Muzycznej we Wrocławiu. Po ich ukończeniu była nauczycielką śpiewu solowego w Państwowej Szkole Muzycznej II stopnia w Jeleniej Górze. Jej uczennicą była Małgorzata Mierczak, która zdobyła później karierę śpiewaczą w Austrii, a po zakończeniu działalności artystycznej wróciła w Karkonosze i z jej inicjatywy organizowano przez wiele lat imprezę pt. „Muzyczny Ogród Liczyrzepy”. Wykonywano utwory inspirowane legendą o Duchu Gór.
=Zmarła w 2016 r.
Regina Siemieńska ok. 1975 roku wróciła do swoich zainteresowań twórczych odziedziczonych po ojcu. Zajęła się tkaniną artystyczną. Była członkinią Jeleniogórskiego Towarzystwa Społeczno-Kulturalnego. Współpracowała z grupą tkaczek związanych z prof. Ewą Paradowską-Werszler.
Z mężem Stanisławem mieszkała w Cieplicach. Utrzymywała też żywe kontakty z polonią łotewską, która nigdy nie zapomniała o jej ojcu Józefie. Często w tamtejszym czasopiśmie „Echo Rygi” pisano o tym, a w 2004 roku zamieszczono duży artykuł o Reginie Wieżan i Karkonoszach. Tego samego roku Muzeum Karkonoskie w Jeleniej Górze zorganizowało wystawę prac Józefa i Reginy Wieżan. Zaprezentowano wówczas największe gabarytowo dzieło artystki przedstawiające Karkonosze. Regina Wieżan-Siemieńska zmarła 18 lutego 2016 roku.
Kierował budową na Śnieżce
|Jej mąż Stanisław Siemieński był inżynierem budownictwa. Urodził się 22 października 1929 roku. Po wojnie zamieszkał w Cieplicach. To on był kierownikiem budowy schroniska i obserwatorium na Śnieżce. Budowa ta zakończyła się w październiku 1974 roku. Na Śnieżce istniały wcześniej niewielkie schronisko i obserwatorium meteorologiczne zbudowane w latach 1899-1900. W latach powojennych obiekty te były w bardzo złym stanie technicznym.
Nowatorski projekt
W 1949 roku na spotkaniu w schronisku „Samotnia” z inicjatywą budowy nowoczesnego obiektu na Śnieżce wystąpił dr Michał Orlicz, kierownik obserwatorium Państwowego Instytutu Hydrologii i Meteorologii na Kasprowym Wierchu. Dopiero w 1960 roku powstał projekt schroniska i obserwatorium, sporządzony przez zespół pod kierownictwem dr inż. arch. Witolda Lipińskiego z Politechniki Wrocławskiej. W jego skład wchodzili m.in. dr inż. Andrzej Sokolski i inż. arch. Waldemar Wawrzyniak. Projekt był wówczas hiper nowatorski i przypominał „talerze marsjańskie”. Wielkim orędownikiem budowy obserwatorium był Tadeusz Hołdys, kierownik obserwatorium na Śnieżce w latach 1958-1983.
Drewniane rozebrano
|Decyzja o budowie zapadła w latach 60. XX wieku. W pierwszej kolejności rozebrano stare drewniane obserwatorium. Jego elementy przeniesiono do Karpacza i zabezpieczono z myślą o rekonstrukcji, tego ciekawego obiektu, gdzieś w Kotlinie Jeleniogórskiej. Niestety przeleżał on w złych warunkach do lat 80. XX wieku po czym nie nadawał się już do rekonstrukcji i renowacji. W zapomnieniu i bez rozgłosu został całkowicie zniszczony.
Spoczęli we wspólnym grobie
Na Śnieżce powstał nowy obiekt, (popularne spodki) a jego budowniczy Stanisław Siemieński, mieszkaniec Cieplic zmarł 29 stycznia 2018 roku. Państwo Siemieńscy spoczęli we wspólnym grobie na cmentarzu przy ul. Krośnieńskiej w Jeleniej Górze-Cieplicach, w niewielkiej odległości od rzeźby przedstawiającej Jezusa Chrystusa na krzyżu, autorstwa Zbigniewa Frąckiewicza.
