Królestwo Ducha Gór to nie tylko piękne tereny, ale przede wszystkim ludzie, którzy tu działali. Ostatnie 30-lecie stworzyło, dzięki nim, mit o wyjątkowości Kotliny Jeleniogórskiej.
Niestety ostatnie lata nie były najlepsze. W krótkim czasie na zawsze odeszło wielu z tych ludzi. Wbrew pozorom, nikt ich nie zastąpił. Tak jak nie można zastąpić Matejki, Wyspiańskiego i Skrzyneckiego w Krakowie, tak w Jeleniej Górze, zmarłych, wybitnych i charakterystycznych postaci nie da się zastąpić. Jeśli ktoś zajął lub zajmie ich miejsce, to już nie będzie jak dawniej. Nie wróci się do dawnego wysokiego poziomu kultury w stolicy Karkonoszy.
W ostatnich latach odeszli bowiem tacy wybitni twórcy, jak: Alina Obidniak (wieloletnia dyrektor Teatru im. C. K. Norwida, twórczyni Teatru Ulicznego); Urszula Broll (artystka, malarka z Przesieki); Bogdan Nauka (dyrektor Teatru Zdrojowego, reżyser); Ewa Andrzejewska (artystka-fotograf); Wojciech Zawadzki (artysta-fotograf); Jerzy Wiklendt (artysta-fotograf); Wacław Narkiewicz (artysta, senior fotografii) i Tomasz Olszewski (artysta-fotograf).
Do wieczności odeszli też muzealnicy i archiwiści: dr Alfred Borkowski (entomolog, wieloletni dyrektor Muzeum Przyrodniczego w Jeleniej Górze – Cieplicach); dr Przemysław Wiater (historyk, regionalista, wieloletni pracownik i krótko dyrektor Muzeum Karkonoskiego w Jeleniej Górze); Czesław Margas (archiwista, wieloletni kierownik Archiwum w Jeleniej Górze). Odeszli też aktywni działacze polityczni i społeczni, kształtujący charakter całego regionu: Tadeusz Lewandowski (senator, działacz „Solidarności”); Józef Sarzyński (nauczyciel, wieloletni radny Jeleniej Góry); dr Marian Michalski (nauczyciel kultury fizycznej, działacz Karkonoskiego Towarzystwa Naukowego); dr Andrzej Błachno (nauczyciel akademiki, działacz Karkonoskiego Towarzystwa Naukowego), Andrzej Jankowski (wieloletni dyrektor biura Euroregionu Nysa); Jacek Włodyga (starosta powiatu jeleniogórskiego).
Wśród znanych osób, którzy rozstali się ostatnio z tym światem byli też: Kazimierz Raksa (wieloletni dyrektor Wydziału Kultury Urzędu Wojewódzkiego w Jeleniej Górze); Jerzy Gruszka (nauczyciel, działacz ZHP); płk Edward Jakubowski (działacz społeczny i kombatancki); dr Adolf Andrejew (historyk, regionalista); Wacław Bajer (żołnierz I dyw. WP, działacz kombatancki i pionier Jeleniej Góry); ks. Marian Matula (działacz społeczny, znany jako „ksiądz Kubek”), ks. Józef Stec (działacz społeczny, twórca Święta Matki w Cieplicach), ks. płk. Andrzej Bokiej (proboszcz kościoła Podniesienia Krzyża Pańskiego, twórca festiwalu Silesia Sonans); Jerzy Czajka (wieloletni „kasztelan” zamku Chojnik);Krzysztof Andrzej Bulzacki (działacz Towarzystwa Miłośników Lwowa i Kresów Południowo-Wschodnich);Romuald Witczak (drukarz, wydawca); Maria Nienartowicz (nauczycielka, pisarka, twórczyni postaci karkonoskiego skrzata); Marek Wroński (architekt); Andrzej Szpak (dziennikarz, fotograf).
Nie są to wszystkie osoby, które na zawsze nas opuściły. Ich działalność przyniosła wiele dobrego dla regionu. W wielu przypadkach, przynajmniej na dzień dzisiejszy, nie ma nikogo, kto mógłby ich zastąpić.
Choć do Święta Zmarłych jest jeszcze daleko, warto wspominać już teraz tych ludzi, do których śmierci przyczyniła się niejednokrotnie pandemia oraz powikłania chorobowe jakie po niej nastąpiły. Nasze miasto straciło na zawsze wspaniałych ludzi, a przez to część swego charakteru, swojej tożsamości. Takich strat i tak w krótkim czasie nasze miasto nigdy nie poniosło. Nie wolno o nich zapominać bo to oni i wielu tych, którzy zmarli wcześniej, tworzą podwaliny, na których będzie można budować naszą wspólną przyszłość. Część z nich przyjechało do Kotliny Jeleniogórskiej z innych terenów Polski i tu osiadło po wojnie, część już tutaj się urodziła. Obecnie pokolenie, które powinno kontynuować ich dzieło to już tu urodzeni jeleniogórzanie.
