Ołtarz o takiej tematyce nie dziwi w kościele, który przez kilkaset lat jest świątynią główną w Uzdrowisku Cieplice. To do tej miejscowości przybywali liczni chorzy i kuracjusze, którzy chcieli podratować swoje zdrowie. Oprócz wód termalnych, leczniczych zabiegów i kąpieli pokładali oni także nadzieję w wierze i modlitwie w czym mogli ich wspomóc właśnie przedstawieni w ołtarzu święci.
Kult świętychi dżuma
Kult Czternastu Świętych Wspomożycieli rozwinął się w średniowieczu, szczególnie od XIV wieku, kiedy w Europie wybuchła epidemia dżumy i ludzie zwrócili się o pomoc do Boga. Uznano, że szczególne wsparcie mogą uzyskać od czternastu świętych.
Byli to:
1. Św. Achacy, patron prześladowanych i umierających
2. Święty Idzi, wspomagający w bezpłodności i chorobach psychicznych
3. Św. Barbara patronka dobrej, nagłej i niespodziewanej śmierci
4. Św. Błażej, wspomagający w chorobach gardła i krwotoków
5. Św. Krzysztof, patron podróżujących i szczęśliwej podróży
6. Św. Cyriak, wspomagający w chorobach oczu i w epilepsji
7. Św. Dionizy, wspomagający w bólach głowy i migrenie
8. Św. Erazm, chroni i wspomaga w chorobach jelit
9. Św. Eustachy, wspomaga przy rozwiązywaniu trudnych sytuacji
10. Św. Jerzy, chroniący żołnierzy przed wielkimi nieszczęściami
11. Św. Katarzyna, wspomagająca w czasie bólów głowy i gardła
12. Św. Małgorzata, patronka bezpłodnych, położnic i dobrej śmierci
13. Św. Pantaleon, wspomagający w chorobach płuc
14. Św. Wit, wspomagający w epilepsji
Św. Krzysztof i kuracjusze
W cieplickim obrazie ołtarzowym przedstawiono ich wokół Św. Krzysztofa, a nad nimi Matkę Boską z Dzieciątkiem. Jest to bardzo symboliczna scena. Św. Krzysztof patron i opiekun podróżnych i szczęśliwej podróży ma tutaj odniesienie do kuracjuszy przybywających do Uzdrowiska, którzy aby znaleźć się w tym miejscu musieli pokonać niejednokrotnie wielkie odległości i to po nie najlepszych i nie zawsze bezpiecznych drogach. Kiedy już znaleźli się w Cieplicach mogli liczyć na wsparcie pozostałych Świętych Wspomożycieli.
Kult Czternastu Świętych Wspomożycieli rozkwitł w środowisku cysterskim. Jego centrum znajdowało się w Vierzehheiligen w Bawarii w pobliżu Bad Staffeistein. Później rozkwitł w całych Niemczech, we Francji i we Włoszech.
Znany był jak widać w Cieplicach prawdopodobnie już w XV-XVI wieku, a tego dowodem jest ołtarz boczny w kościele Św. Jana Chrzciciela z początków XVIII wieku.
Boskie wstawiennictwo
W boskie wstawiennictwo w proces leczenia i uzdrawiania chorych wierzyli też ewangelicy. Dowodem tego jest dzieło Caspara Schwenckfeldta pt.: „Dokładne opisanie jeleniogórskiego ciepłego zdroju położonego na Śląsku pod Karkonoszami” z 1708 roku.
W nim to autor oprócz opisu Uzdrowiska, właściwości leczniczych jego wód termalnych i sposobu przygotowania tekstów na wszelki wypadek zamieścił „kilka modlitw do użytku tak przed, podczas, jak i po kuracji u wód”