Friedrich, na cześć ówczesnego opata klasztoru i Bernard na cześć św. Bernarda z Clairvaux. Werner pochodził z ubogiej rodziny, ale ze względu na swoje zdolności uczył się w kolegium jezuitów w Nysie. Zaciągnął się do wojska, ale nie pozostał tam długo. Podróżował, a następnie związał się z biskupami wrocławskimi.
Wyruszył w wieloletni objazd po Europie, gdzie na zlecenie augsburskich wydawnictw rysował widoki miast, ciekawe budowle architektoniczne i różnego rodzaju ciekawostki. Jest autorem ponad 200 widoków miast, w tym Jeleniej Góry i Cieplic, które narysował w 1 poł. XVIII w.
Ale nie tylko on wykonał panoramę Jeleniej Góry z czasów największego okresu jej rozkwitu. Zrobił to także w 1738 roku Gottfried Böhner, a także jeden z braci Strachowskich z Wrocławia w 1764 roku (istnieją późniejsze wersje tej grafiki). W wielu publikacjach to przedstawienie naszego miasta jest bezimienne, a także źle datowane bo na 1774 rok.
Tymczasem znajduje się ono w publikacji „Hirschbergischen gesangbuch…” wydanej w jeleniogórskiej drukarni Immanuela Krahna właśnie w roku 1764. Można zatem przypuszczać, że panorama Jeleniej Góry musiała powstać nawet nieco wcześniej. Trudno powiedzieć kto ją namalował. Był to zapewne ktoś z rodziny Strachowskich właścicieli zakładu produkcji rycin istniejącego na Ostrowie Tumskim we Wrocławiu.
Założycielem zakładu był Bartłomiej Strachowski, który do Wrocławia przyjechał w 1711 roku z Pomorza lub Warmii tj. z terenu dawnej Rzeczpospolitej. Wiadomo, że zmarł we Wrocławiu w 1759 roku. Zakładając, że panorama Jeleniej Góry, sygnowana nazwiskiem Strachowsky (oryginalna pisownia) powstała w końcu lat 50. lub początku lat 60. XVIII wieku. Można przypuszczać, że jej autorem mógł być sam Bartłomiej Strachowski. Byłaby to jedna z ostatnich panoram wykonanych przez tego autora. A jeśli nie, to był to jeden z jego uzdolnionych synów, którzy prowadzili zakład po ojcu. Byli to Florian Bartłomiej, Jan Bartłomiej lub Jan Benjamin.
Zakład w ciągu swojego istnienia wydał od 2.000 do 2.500 rycin (tematyka religijna, wizerunki Piastów, ozdobne ekslibrysy, mapy, plany i widoki miast). Pracował przede wszystkim dla wydawnictwa Korna we Wrocławiu a także wydawców w Jaworze, Brzegu i Nysie. Jak się okazuje także dla jeleniogórskiego wydawcy I. Krahna.
Panorama Jeleniej Góry w śpiewniku jeleniogórskim jest sygnowana nazwiskiem Strachowsky. Co ciekawe na rycinie jej autor przedstawił także siebie siedzącego na Wzgórzu Krzywoustego (Hausberg) i rysującego panoramę.
Ciekawa sprawą jest też to, że Strachowsccy ilustrowali księgi, których autorami byli przedstawiciele rodu Thebezjuszy. W Jaworze wydano w 1703 roku dzieło Georga Thebesiusa, który był syndykiem w Legnicy i radcą książąt piastowskich. Zawiera ono pierwsze naukowe opisy odkryć archeologicznych na Śląsku ilustrowane rysunkami Strachowskiego.
Śpiewnik jeleniogórski z 1764 roku jest autorstwa Adama Gottfrieda Thebesiusa, który był pastorem w kościele św. Pawła i Piotra w Legnicy (dzisiejsza katedra). Był miłośnikiem i twórcą wielu pieśni kościelnych.
Z tej rodziny pochodził tez jeleniogórski medyk, odkrywca zastawki wieńcowej, Adam Christian Thebesius.
Stanisław Firszt
