Czwartek, 26 grudnia
Imieniny: Dionizego, Szczepana
Czytających: 7612
Zalogowanych: 23
Niezalogowany
Rejestracja | Zaloguj

Jelenia Góra: Piękne dopełnienie Kalasantyńskiego Jubileuszu

Poniedziałek, 30 października 2017, 7:04
Aktualizacja: Wtorek, 31 października 2017, 10:31
Autor: Stanisław Firszt
Jelenia Góra: Piękne dopełnienie Kalasantyńskiego Jubileuszu
Fot. Archiwum S. Firszta
Pijarzy, którzy w 1945 roku odnawiali polski Kościół Katolicki w Kotlinie Jeleniogórskiej i do dzisiaj utrzymują w Cieplicach Kolegium, w tym roku mają szczególne powody do radości. Oto bowiem w Kalasantyńskim Roku Jubileuszowym, kiedy to świętują 400 – lecie Zakonu i 250 – lecie kanonizacji jego założyciela św. Józefa Kalasancjusza, doszedł jeszcze jeden – kanonizacja o. Faustyna Migueza.

Zakon pijarów jest najmłodszym spośród wszystkich zakonów w Kościele Katolickim. Jako kongregacja, Zgromadzenie Pawłowe dla Ubogich Matki Bożej od Szkół Pobożnych powstał w 1617 roku, a zakonem stał się w roku 1621. Nie dziwi więc fakt, że niewielu pijarów dostąpiło dotychczas wyniesienia na ołtarze.

Pierwszym był św. Józef Kalasancjusz, urodzony w 1556 roku, który w zakonie przyjął imię Józefa od Matki Bożej. Założyciel pijarów zmarł w 1648 roku. Został kanonizowany 16 lipca 1767 roku przez papieża Klemensa XIII. Drugim pijarem, wyniesionym na ołtarze był Domenico Michele Giovan Battista Pirotti, urodzony w 1710 roku w Montecalvo Irpino, który w zakonie przyjął imię Pompiliusz Maria od św. Mikołaja. W 1727 roku uciekł z domu i wstąpił do zakonu pijarów w Neapolu. Święcenia kapłańskie otrzymał w 1734 roku. Był nauczycielem w szkołach pijarskich. Propagował kult Najświętszego Serca Jezusowego i Bożej Rodzicielki. Jego postawa życiowa i wielki dorobek w nauczaniu młodzieży sprawiły, że już za życia uważany był za osobę bliską Bogu. Ojciec Pompiliusz oddawał się ascezie. Przez długie lata był mistrzem nowicjatu w Neapolu. Pracował w Anconie i Lugo. W końcu był przełożonym w Campi Salentina. Św. Pompiliusz Maria Pirrotti zmarł w 1766 roku w Campi Salentina. Papież Leon XIII beatyfikował go w 1890 roku, a na ołtarze wyniósł Pius XI, w 1934 roku.

Teraz na ołtarze został wyniesiony trzeci pijar, o. Faustyn Miguez. Nowy święty, Emanuel Miguez, urodził się 24 marca 1831 roku w Xamirás, w prowincji Orense w Galicji, w Hiszpanii. Jego rodzicami byli wieśniacy Benito Miguez i Maria Gonzalez. Emanuel miał troje rodzeństwa: Karmelę, Antoniego i Józefa. Dwaj jego bracia, jak i on sam, chcieli być kapłanami. W rezultacie Józef musiał z tego zamiaru zrezygnować, bo objął gospodarstwo po rodzicach. Emanuel, a wcześniej jego brat Antoni, rozpoczęli naukę. Emanuel od 1847 do 1850 roku, uczył się łaciny i nauk humanistycznych w Sanktuarium de los Milagros. Studia teologiczne podjął w Orense. Pod wpływem wuja swojego przyjaciela postanowił wstąpić do pijarów. Wyruszył do Madrytu, gdzie w 1850 roku przyjął habit pijarski, a rok później został klerykiem. Z chwilą rozpoczęcia nowicjatu przyjął imię Faustyn od Wcielenia. Nowicjat odbywał w Kolegium Świętego Ferdynanda w Madrycie. Śluby złożył w 1853 roku. Od 1855 roku we Wspólnocie Świętego Ferdynanda był nauczycielem pisania w drugiej klasie szkoły podstawowej. W tym też roku zostaje wyświęcony na diakona, a rok później na prezbitera.

Kiedy w 1857 roku, pijarzy zakładali pierwsze szkoły na Kubie, ojciec Faustyn postarał się aby tam się udać. Przebywał w Guanabacoa i Hawanie. W Guanabacoa prowadził badania nad roślinami i ich przydatnością w ziołolecznictwie. Tam też założył gabinety, fizyczny i chemiczny oraz muzeum przyrodnicze. Po trzech latach, z powodu choroby wrócił do Hiszpanii, do klasztoru Świętego Ferdynanda w Madrycie. W latach 1861 – 1868 uczył w Kolegium w Getafe. W 1868 roku przechodzi do nowego Kolegium w Celanova, gdzie został wicerektorem. Rok później został przeniesiony do Sanlúcar de Barrameda, w prowincji Kadyks.

W czasie rewolucyjnych wydarzeń w Hiszpanii, w 1873 roku, przebywał w klasztorze El Escorial w Madrycie. Tam oprócz nauczania o. Faustyn zajmował się też biblioteką. W 1875 roku został powołany na rektora w Monforte de Lemos, ale z tej funkcji zrezygnował i w 1879 roku wrócił do Sanlúcar de Barrameda. Uczył i angażował się w opiekę nad chorymi (ziołolecznictwo). W 18854 roku, o. Faustyn założył zgromadzenie Córek Bożej Pasterki św. Józefa Kalasancjusza (siostry Kalasantynki). W 1888 roku powrócił do Getafe i tam, oprócz nauczania, prowadził leczenie chorych, co doprowadziło do ostrego konfliktu z miejscowymi lekarzami. Ojciec Faustyn zmarł 8 marca 1925 roku. Beatyfikował go w 1998 roku, papież Jan Paweł II. Kanonizacji dokonał papież Franciszek 15 października 2017 roku. Jest to wspaniały akt, podsumowujący Kalasantyjaki Rok Jubileuszowy.

Wyniesienie św. Faustyna Migueza na ołtarze zostało zamanifestowane w kościele św. Jana Chrzciciela w Cieplicach, parafii prowadzonej przez zakon pijarów, z którego wywodzi się nowy święty Kościoła Katolickiego.

Czytaj również

Sonda

Czy w Wigilię będziesz miał(a) na stole 12 potraw?

Oddanych
głosów
709
Tak
22%
Nie wiem, nie liczę; może być 7 albo 15
78%
 
Głos ulicy
Do Jeleniej Góry przyjechaliśmy znad morza
 
Warto wiedzieć
Stanowski i Mazurek kłamali i szkalowali reporterów
 
Rozmowy Jelonki
Zielone pogranicze
 
112
Kolizja z Teslą
 
Aktualności
Życzenia od Prezydenta Polski
 
Aktualności
Hotel Sanssouci w Karpaczu ma ruszyć wiosną
 
Jelenia Góra - KARR
Życzenia Świąteczne od KARR S.A.

Jedzenie na telefon

Copyright © 2002-2024 Highlander's Group